Αφιερωμένο εξαιρετικά στα παιδιά της δημαρχιακής αυλής - που
υποφέρουν συνωστισμένα- και ιδιαίτερα στον Κ.Κ. αδερφό του αντιδημάρχου
Ερμιόνης…
Και, χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία,
εγώ κρατάω την ουσία κι' ονειρεύομαι…
Όσο σεμνός και ταπεινός να είσαι, αισθάνεσαι ωραία και λες, αξίζει όλη αυτή η περιπέτεια... και ό,τι αυτή κουβαλάει μαζί της, όταν με συναντούν συμπολίτες στο δρόμο ξένοι, άγνωστοι σε εμένα, όπως συνέβη για μια ακόμα φορά και σήμερα και σου λένε - «Γεια σου - Ερμιονίδα μας αρέσεις»...
Και πώς να μη συγκινηθώ κάθε φορά που συναντιέμαι καθ' οδόν με νέα παιδιά εφήβους ή και μεγαλύτερα καθημερινοί επισκέπτες του διαδικτύου και του blog μας κατά δική τους ομολογία και με χαιρετούν με το - γεια σου STAM.DAM.
Μια φορά συνάντησα στο δρόμο μια παρέα μικρών παιδιών 15χρονα αγόρια και κορίτσια και λέγανε ο ένας στον άλλο – «να ο δικός σου»...
Γι’ αυτές τις καλές και συγκινητικές στιγμές που μου χαρίζει το blogging και για πολλές άλλες που με πληροφορούν από συζητήσεις που γίνονται και μεταφέρονται από στόμα σε στόμα, αξίζει αυτή η κοπιαστική και γεμάτη αγωνία ενασχόληση και όλες αυτές οι οδυνηρές περιπέτειες και συκοφαντικές ταπεινώσεις που έχω υποστεί από τους γνωστούς... και για γνωστούς λόγους... που τους ξέρετε!!
Αυτό το συναίσθημα με χαλυβδώνει και μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω!!
Σας υπόσχομαι περισσότερη ενημέρωση με τη γλώσσα της αλήθειας, γιατί η επιλογή αυτή, κάνει το λιγότερο κακό, από όλες τις άλλες επιλογές...
Αρκεί, την Υγειά μας να'χουμε.
STAM.DAM.D.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου