Ένα από τα πιο αγαπημένα μου δημοσιευμένα κείμενα ...

... όχι τόσο πολύ για το περιεχόμενο, αλλά για τις συνθήκες που το έγραψα...

... Μακάρι να μπορούσα να σας πω σε τι χώρο, τι ώρα του μεσονυκτίου 

και κάτω από ποιες συνθήκες έγραψα χειρόγραφα αυτό το άρθρο...

Μηνύματα μέσα απο τη μουσική και το τραγούδι...

Η λαϊκή μουσική παράδοση και οι πολέμιοί της...

 

Δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα «ΑΡΓΟΛΙΔΑ» 

την Πέμπτη 16 Μαΐου 2002

==================================================================================================================================================================

Σήμερα για όλους τους πολίτες που προβληματίζονται για την πορεία και την εξέλιξη των κοινωνιών, πρέπει να γνωρίζουν ότι η λαϊκή μουσική παράδοση και το τραγούδι είναι το απόρθητο κάστρο της ανθρώπινης ψυχής.

Δημιουργείται μέσα από τα βιώματα μας και εκφράζεται από τους δημιουργούς και τους ερμηνευτές, για να γαλουχήσει και στη συνέχεια να δονήσει, τα τρίσβαθα των λαϊκών ψυχών και προπάντων των νέων, έτσι που να γίνουν το ποτιστήρι που θα ποτίσουν τις ρίζες του αιώνιου δέντρου της φυλής μας, αλλά και κάθε φυλής στον πλανήτη μας.

Η λαϊκή μουσική σε όλους τους λαούς της γης είναι έκφραση ψυχής και το λαϊκό τραγούδι είναι λόγια που βγαίνουν καυτά απ’ τα εσώβαθά  μας και καίνε τα αρρωστημένα πνεύματα των ισχυρών της γης και τη νοσηρή απληστία τους!

Γι’ αυτό το λόγο τα διεθνή κέντρα αποφάσεων φρόντισαν και σ’ αυτό το τομέα των απάνθρωπων προγραμμάτων τους.... να δημιουργήσουν και βιομηχανοποιημένη ψυχρή μουσική και τραγούδι μέσα απ’ τους εγκεφάλους των κομπιούτερς των και όχι μέσα απ’ τη ψυχή τους - γιατί ψυχή δεν έχουν, για να ντοπάρουν τους νέους μας « τα βλαστάρια του καρποφόρου δέντρου του ανθρώπινου γένους»

Έτσι δεν είναι τυχαία η δημιουργία των διεθνών μεγάλων συγκροτημάτων και οι μουσικές και οι στοίχοι των τραγουδιών τους. Ακούστε τα, αναλύστε την έννοια των λέξεων και των φράσεων τους και θα καταλάβετε τη σκοπιμότητα τους και τα μηνύματα που μεταφέρουν...

Εμείς σαν παράδειγμα θα παραθέσουμε δυο στίχους από τραγούδι του λαϊκού μουσικού μας συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη και άλλους δύο στίχους από τραγούδι του διεθνούς φήμης αείμνηστου μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή του θρυλικού συγκροτήματος Μπιτλς Τζο Λένον, που ακόμα δε ξέρουμε τους λόγους και ποιοι τον δολοφόνησαν!!

Βασίλης Τσιτσάνης στο τραγούδι «Συννεφιασμένη Κυριακή»

Συννεφιασμένη Κυριακή, μοιάζεις με την καρδία μου,
που έχει πάντα συννεφιά, Χριστέ και Παναγιά μου.
Είσαι μια μέρα σαν κι’ αυτή, που έχασα τη χαρά μου,
Συννεφιασμένη Κυριακή, ματώνεις την καρδιά μου

Μέσα από αυτά τα λόγια, πόσα ατόφια συναισθήματα βγαίνουν απ’ την ανθρώπινη ψυχή, που είναι συνυφασμένα με τη χριστιανική μας πίστη και τα προβλήματα της ζωής μας, που υπαγορεύονται απ’ τους κτύπους της καρδιάς, των απλών ανθρώπων.

Αντίθετα, στους παρακάτω στίχους του άλλου τραγουδιού εκφράζεται σκόπιμα μια ρομαντική ουτοπία, που έρχεται σε αντίθεση με την ανθρώπινη ιστορία και τη ψυχοσύνθεση των λαών της γης.

Τζο Λένον στο τραγούδι: “Imagine” (Φαντάσου).

Φαντάσου, πως δεν υπάρχουν κράτη, ιδιοκτησία,
ούτε ανάγκη για απληστία ή για πείνα, μια αδελφότητα ανθρώπων...
Φαντάσου, όλοι οι άνθρωποι να μοιράζονται όλο τον κόσμο,
 ελπίζω μια μέρα να έρθεις μαζί μας και ο κόσμος θα γίνει ένας..

Εκτός των άλλων, οι παραπάνω στίχοι θεωρούνται απ’ τους μελετητές «παγίδα» για τους νέους μας.

Αυτό το τραγούδι γράφτηκε στο πλαίσιο του κρυφού σχεδίου των ισχυρών της γης, για τη μία Κυβέρνηση...

Ποιοι θα μας κυβερνάνε και προς ποια κατεύθυνση;

Πολλά χρόνια πριν, οι αόρατοι κυβερνήτες του πλανήτη μας ετοίμαζαν να μας προσφέρουν το καινούργιο φρούτο, την «Παγκοσμιοποίηση», αφού ο Τζο Λένον που έχει τραγουδήσει αυτό το τραγούδι, έχει δολοφονηθεί τόσα χρόνια πριν.

Να για τι οι ισχυροί του πλανήτη Γη μάς κατευθύνουν με το δικό τους τρόπο και για τα δικά τους συμφέροντα και δε θέλουν να παίρνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι καμιά εντολή απ’ τη ψυχή μας και απ’ τις παραδόσεις μας, που είναι οι ρίζες κάθε υγιούς κοινωνίας. Μια από αυτές, είναι το δημοτικό και το λαϊκό μας τραγούδι.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

 

Ρεπορτάζ με σημαντικά γεγονότα στο προσωπικό μου αρχείο......

16 Μαΐου 2010

Η τελετή της κατάθεσης του θεμέλιου λίθου για το Ενοριακό Κέντρο 
του Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ερμιόνης.

Υπό του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου κ.κ. Εφραίμ

Για να διαβάσετε όλο το ρεπορτάζ κλικ ->>>ΕΔΩ....

Αφανείς δωρητές και ευεργέτες στην Κοινότητα Ερμιόνης!

Από το προσωπικό μας αρχείο - Ιούνιος 2011

Ως Μνημόσυνο σε αείμνηστο συμπολίτη μας… 

Στην ιστορία της Κοινότητας Ερμιόνης κατά καιρούς έχουν υπάρξει πολλοί συμπολίτες μας που έχουν προσφέρει σαν δωρητές και ευεργέτες στον τόπο μας. 
Ορισμένους οι εκπρόσωποί μας τους έχουν τιμήσει με τον ένα ή άλλο τρόπο. 
Είναι όμως και κάποιοι που σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, για λόγους ευνόητους πέρασαν στην αφάνεια!! 

Ο λόγος, για τον αείμνηστο συμπολίτη μας Ελευθέριο Αγγελή (Καμπά) ο οποίος παραχώρησε στην Κοινότητά μας ( το 1990-92 περίπου) μέρος από τη γη του περιβολιού του, απέναντι και κατά μήκος του μαντρότοιχου του Δημοτικού Κοιμητηρίου, για χώρο παρκινγκ των αυτοκινήτων που επικίνδυνα  στάθμευαν εκεί επί της οδού, κυρίως, κατά την ταφή αποβιωσάντων συνανθρώπων μας.

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

Γιάννης Μαργέτας επικ. της μείζονος αντιπολίτευσης -> e-maii στο blog

 Ζητείται αισθητική…

Σιδηρόφρακτος κλοιός στην παραλία της Ερμιόνης. 

Πως προέκυψε;

Στο πρόσφατο Διοικητικό Συμβούλιο του Λιμενικού Ταμείου ο Δημοτικός Σύμβουλος της παράταξής μας κ. Γανώσης Ιωσήφ ενημέρωσε ότι στο βορινό λιμάνι της Ερμιόνης, επί του σημείου που στολίζεται το χριστουγεννιάτικο δένδρο, η βάση του οποίου παραμένει όλο το χρόνο, είναι τοποθετημένο περιμετρικά του σκουριασμένο σίδερο που εγκυμονεί κινδύνους για του διερχόμενους, κυρίως βέβαια για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους. 

Υπήρξε διαβεβαίωση για την αντιμετώπισή του.  

Και τι είδαμε;   

Το σκουριασμένο σίδερο παρέμενε στη θέση του περικλειόμενο με σιδερένιες βάσεις, προκαλώντας αισθητική υποβάθμιση του λιμανιού. 

Η εικόνα συμπληρώνεται με τα υπολείμματα του χριστουγεννιάτικου στολισμού... 

Ευτυχώς, η Ερμιόνη με τα ανοιξιάτικα χρώματα της θάλασσας, παραμένει πάντα γοητευτική!

Κρανίδι 2 Απριλίου 2025

Γιάννης Μαργέτας

«Ο τελευταίος των Μοϊκανών»!!! …

Με αυτή τη δημόσια δήλωση ο ιδιοκτήτης και διαχειριστής του blog, θέλει να εκφράσει την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες του στον συμπατριώτη μας και επί  χρόνια αγωνιζόμενο στις επάλξεις των κοινών μας υποθέσεων Ιωσήφ Γανώση, ο οποίος μου συμπαραστάθηκε για μια ακόμα φορά στον άνισο αγώνα που δίνω στις δικαστικές αίθουσες κι’ όχι μόνο, εξ αιτίας του ανελέητου  πογκρόμ – διωγμού των δημοτικών μας αρχόντων και των ανθρώπων του περιβάλλοντος αυτών, με ολοφάνερο σκοπό να με φιμώσουν,  για όσα κακώς κείμενα βγάζω στη φόρα και αφορούν το Δήμο μας!

Εγώ στο Δήμο μας  αναφέρομαι, τους συνδημότες μου ενημερώνω... 

Η προσωπική και η οικογενειακή τους ζωή, δεν με ενδιαφέρει καθόλου…

ΥΓ. Χάσαμε μια δίκη δεν χάσαμε τον αγώνα.

Θα αγωνίζομαι, ακόμα και από το κρεβάτι της αιμοκάθαρσης με τη δημοσιογραφία μου, γι’ αυτόν τον ωραίο ΑΓΩΝΑ!!! …

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΊΤΗΣ

Η μοιραία ανάρτηση που με καταδίκασε χθες στο Μονομελές Δικαστήριο Ναυπλίου …

Και ενώ έδωσα κατά την απολογία μου  επαρκείς εξηγήσεις στις κυρίες  δικαστές εφ’ όλης της ύλης με το κατηγορητήριο, φάνηκε καθαρά πως δικάστικα  για την φράση >>>  .... δεν   χρησιμοποιήσαμε κομματικά δεκανίκια όπως εσείς σήμερα...

Εγώ βέβαια, έδωσα εξήγηση στο δικαστήριο πως γι’ αυτή τη φράση εννοούσα τον πρώην Περιφερειάρχη Π. Νίκα που μόλις εξελέγη δήμαρχος ο κ. Γεωργόπουλος το 2019 του έλυσε το μεγάλο πρόβλημα που είχαμε στο Δήμο μας με τη μεταφορά των απορριμμάτων σε ΧΥΤΑ με την άδεια και τη δημιουργία του Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στο κάμπο του Κρανιδίου, κάτι, που δεν έκανε ο πρώην περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης  με αποτέλεσμα ο Δήμο μας για 10 χρόνια να είχε το φοβερό υγειονομικό πρόβλημα αυτό της ρύπανσης του περιβάλλοντος με διάσπαρτες μικροχωματερές σε όλη την έκταση του Δήμου..

Πάντως μας προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση εκτός των άλλων… -   η ερώτηση του συνήγορου κ. Γ. Γεωργόπουλου  προς τον μηνυτή μου  Δήμαρχο Ερμιονιδας -> … είχατε λάβει κάποιο κομματικό χρίσμα   στην εκλογή σας ως δήμαρχος;; -> και η απάντηση από τον κ. δήμαρχο – ΟΧΙ με τίμησαν με την ψήφο τους συμπολίτες μου από όλα τα πολιτικά κόμματα….

Με αυτά τα λίγα ενδεικτικά για να καταλαγιάσει η περιέργεια(!)  των συμπολιτών για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την έκβαση της Δίκης .

 Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2021

>>> Δήμαρχε Ερμιονίδας Γιάννη Γεωργόπουλε, εμείς αυτή τη δημοτική περίοδο δεν χρησιμοποιήσαμε κομματικά δεκανίκια όπως εσείς σήμερα...

... Πιστέψαμε στον εθελοντισμό που μας ενέπνευσε ο πρώτος Δήμαρχος Ερμιονίδας Δημήτρης Καμιζής! και φυσικά,  τον ακολουθήσαμε, σ' αυτό το υψηλό ιδεώδες του εθελοντισμού, αφού είδαμε και πειστήκαμε, πως δεν υπήρχεΠεριφερειακή αρχή ούτε Υπουργείο Περιβάλλοντος για να μας λύσει το πρόβλημα - που αυτοί δημιούργησαν -της προώθησης των απορριμμάτων που συνέλεγε ο Δήμος μας!! ...

Γι' αυτό κ. Γεωργόπουλε, σταματήστε να μας προκαλείτε με γκεμπελικές μεθόδους...  

Οι εικόνες που σας δίνουμε μιλούν από μόνες τους και οι θύμισες σ' αυτή την εποχή,

 δικαιολογούν και την έκρηξή μας ...

Αντί για καλημέρα 

STAM.DAM.D.  

====================================================================================================================

FACEBOOK

Ο χρήστης ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΙΖΗΣ είναι με το χρήστη Ierotheos Loumousiotis.

9 Σεπτεμβρίου 2020

Έτσι ξεκίνησε η Ανακύκλωση στον Δήμο Ερμιονίδας το 2011, με λίγους εθελοντές!!!

Ο Εθελοντισμός είναι η ατομική έκφραση της ανώτερης συλλογικής συνείδησης.

Δεν κηδεμονεύεται ,Δεν χειραγωγείται Δεν πελατειάζεται.

ΜΟΝΟ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ

Posted by Σταμάτης αναρτήθηκε στις 8:03 π.μ. 

=================================================================================================================================

Η δεύτερη ανάρτηση που ήταν στο κατηγορητήριο ήταν αυτή - 

Κλικ εδώ >>> https://stamdamd.blogspot.com/

Σήμερα στο Μονομελές Δικαστήριο Ναυπλίου…

… ο ιδιοκτήτης και διαχειριστής του blog καταδικάστηκε σε 6 μήνες φυλακή με τριετή αναστολή, σε μια  από τις μηνύσεις που του έχει υποβάλλει για λόγους δημοσιογραφικούς,  ο Δήμαρχος Ερμιονίδας κ. Γιάννης Γεωργόπουλος.

Στη συνέχεια άσκησα έφεση και ελπίζω στο Εφετείο δικαιωθώ.

Με εκτίμηση στους αναγνώστες μου

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Η Υπουργός Πολιτισμού κα Λίνα Μενδώνη είχε έρθει και στην Ερμιονίδα …

 >>>>https://ermionida.gr/i-episkepsi-tis-ypourgou-politismou-

Τελικά, μας έμεινε η φωτογραφία τους ...

Ενημερώθηκε για την αποκατάσταση του Ι. Ν. Ταξιαρχών, της Ρωμαϊκής σαρκοφάγου, του Ρωμαϊκού υδραγωγείου κ.α., αλλά τις  όποιες υποσχέσεις  της  τις  πήρε το δροσερό αγέρι  της θάλασσας του Ερμιονικού κόλπου και τις ταξιδεύει στην ιστορία του …

Στην φωτογραφία φωτογραφίζεται με παράγοντες της πολιτικής, αυτοδιοικητικής και πολιτειακής μας ζωή στην Ερμιόνη, με την πλάτη γυρισμένη(!)στο περίφημο γλυπτό της Ρωμαϊκής σαρκοφάγου …

Κατά τ’άλλα, ενδιαφέρονται για τον αρχαίο μας πολιτισμό και όχι μόνο …

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Διαβάστε ακόμα, πολύ ενδιαφέροντα  - σχετικά με το θέμα-  ρεπορτάζ μου...

ΚΛΙΚ ΕΔΩ >>>>https://stamdamd.blogspot.com/

Ο Πολιτισμός, είναι η Πολιτική του μέλλοντος -> και, Η πολιτική είναι η μήτρα του πολιτισμού....

 Θέσεις - απόψεις μου...

Όσοι πολίτες δεν συμμετέχουν σε πολιτικές πράξεις, με την έννοια του όρου - > το σύνολο των θεμάτων που έχουν σχέση με τα κοινά, ή τη ζωή ενός κοινωνικού συνόλου, δεν μπορούν να παράγουν πολιτισμό....

Άποψή μου είναι, πως η πολιτική προηγείται του πολιτισμού...

Φυσικά, ένας δυνατός δεσμός αυτών των δύο ιδανικών, είναι και το ιδεώδες στη ζωή μας...

stam. dam. d.

Όταν η δημοτική αρχή κάνει έργα Αλ καρτ – βιτρίνας… -> επειδή βολεύει …

 

Και σε ορισμένες περιπτώσεις, με ξένα - εξ Αθηνών συνεργεία! 

Αυτό κι' αν δεν είναι βόλεμα …

=========================================

Καρμανιόλα ο κεντρικός δρόμος κυρίως για τους μαθητές του Γυμνασίου – Λυκείου στην Ερμιόνη…

Κύριε Δήμαρχε, αυτό το ρεπορτάζ θα το αναδημοσιεύουμε συνεχώς, μήπως μάθετε να δίνετε προτεραιότητα στα σοβαρά προβλήματα του Δήμου μας!! 

Τότε, θα σας θεωρήσουμε επιτυχημένο Δήμαρχο...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> 

 

Κρατάει ακόμα αυτή η κολόνια ...

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2021

Τι καφρίλα είναι αυτή Θεέ μου...

Δεν τους αρέσει να έχουμε ένα σημείο αναφοράς στην βιτρίνα εισόδου της πόλης μας, θέλουν να παρκάρουν εκεί στο μνημείο των Ηρώων μας τη λαμαρίνα τους (το Ι.Χ. αυτοκίνητο) για να μην περπατήσουν 10 μέτρα με το φόβο να μη κάψουν λίπος ή κουραστούνε...

Μιλάμε για πολύ καφρίλα -> τουλάχιστον ...

Αλλά τα αρμόδια όργανα του Νόμου τι κάνουν;;;

STAM.DAM.D.  

Η συνεδρίαση του Δ.Σ. Δήμου Ερμιονίδας που έχει γραφτεί με μαύρα γράμματα στην ιστορία του....

 Καραμπινάτη προδοσία των συμφερόντων του Δήμου από αιρετούς που έχουν δώσει όρκο με το χέρι στο ιερό Ευαγγέλιο! 

-> Πάμε να φύγουμε από 'δω, δεν μας χωράει ο τόπος που μας γέννησε ... 

ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ

Αφιέρωμα του blog για το φευγιό της αγαπημένης μας Ανθούλας Λαζαρίδου - Δουρούκου -> γιατί οι άνθρωποι φεύγουν από τη ζωή μας, όταν τους ξεχνάμε

Για να διαβάσετε την εκτενή  αναφορά μου που κατά τη γνώμη μου μένει στην ιστορία της Ερμιόνης…

-> ΚΑΝΤΕ  ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ 

Πίνακας ζωγραφικής της αείμνηστης καλλιτέχνιδας, που απεικονίζει εικαστικά τα βάσανα της ψυχής....

Κατά παράβαση του Πρότυπου Κανονισμού Λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου που είναι σε ισχύ από τις 21-1-2025....

 Ευγενική (!)  παρατήρηση του επικ. της μείζονος αντιπολίτευσης Γιάννη Μαργέτα προς την πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου... 

=======================================================================================================================

 https://giannismargetas.com/

Γιατί κα. Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου Ερμιονίδας; >>>>>

Εκ των υστέρων για τον εορτασμό της επετείου για την Εθνική μας γιορτή της 25ης Μαρτίου 1821 στην Ερμιόνη…

 Με αφορμή την ένδεια από πλευράς συμμετοχής των συλλογικών μας φορέων και της ισχνής παρουσίας των πολίτων, παρ’ όλο τις  πολύ καλές καιρικές συνθήκες …

Ευτυχώς, που υπήρχαν και τα σχολεία μας με τους δασκάλους τους, με μια πολύ καλή παρουσία….

Κύριε Πρόεδρε της Κοινότητας Ερμιόνης Αθανάσιε Πάτσιο ερωτάσθε, γιατί ο φετινός εορτασμός της Εθνικής μας γιορτής παρουσίασε αυτή την φτωχή εικόνα από πλευράς συμμετοχής των συλλογικών μας φορέων - και των λίγων πολιτών-, που τα προηγούμενα χρόνια  γινόταν συνωστισμός - ακόμα και παρεξηγήσεις(!) για την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των Ηρώων μας;;;

Κύριε Πρόεδρε, προσκλήθηκαν οι εκπρόσωποι των συλλογικών μας φορέων και δεν ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση;;; 

- Δηλαδή, προσκλήθηκε ο Ερμιονίτης Περιφεριακός σύμβουλος, ο πρόεδρος του «Ερμιονικού Συνδέσμου» η πρόεδρος του συλλόγου του Ι.Λ.Μ.Ε., του Ναυταθλητικού Ομίλου, του Α.Ο. Ερμιόνης  και άλλοι φορείς της πόλης μας, που έδιναν το παρόν τους αυτή την ήμέρα  της εθνικής μας γιορτής;;; ...

Έχουμε την απορία κ. Πρόεδρε της Κοινότητας Ερμιόνης και παρακαλώ καλόπιστα να μας απαντήσετε, να ενημερωθούν και οι συμπολίτες μας…  

ΣΤΑΜ. ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Σαν σήμερα το 1827 πέφτει μαχόμενος στην Αττική γη η θρυλική φυσιογνωμία της Επανάστασης ο Ερμιονίτης οπλαρχηγός Γιάννης Μήτσας!! ...

[…]Τέτοιοι άνδρες πραγματικά πεθαίνουν όρθιοι! 

Γίνονται σύμβολα παντοτινά, που καθοδηγούν και εμπνέουν! ...

=======================================================================================================================================

Ο Γιάννης Σπετσιώτης συνεχίζοντας την ιστορική (κι' όχι μόνο) έρευνά του, με ένα εκπληκτικό γλαφυρό λόγο και περιγραφή, συνυφασμένα με το υψηλό πατριωτικό αίσθημα, μας ενημερώνει μέσα από τις πηγές του, για το γεγονός της ηρωικής πτώσης... του "Καστρίτη Ήρωα" Γιάννη Μήτσα, αλλά και την επίσης ηρωική στάση του αδελφού του Σταμάτη όταν αντίκρισε το άψυχο κορμί του!! ...

======================================================================================================================================================================

      27 Μαρτίου 1827

198 χρόνια από τη θυσία του Γιάννη Μήτσα 

υπέρ Πίστεως και Πατρίδος

Γράφει ο Γιάννης Μ. Σπετσιώτης 

α)Το παλικάρι

«Όστις δεν εγνώρισεν τον Ιωάννην Μήτσαν δεν εγνώρισεν τι σημαίνει γίγας. 
Ηρωική ήτο η καρδιά του και το ανάστημά του υπερφυές».¹

Ο καπετάν Γιάννης Μήτσας, ο Καστρίτης, γεννηθείς εις Ερμιόνη το 1794, ήταν μια θρυλική φυσιογνωμία των χρόνων της Επανάστασης… Η εξωτερική του εμφάνιση είχε κάτι το υπερβολικό. Η κορμοστασιά του επιβλητική και αγέρωχη με υπερφυσική σωματική δύναμη. Το μέτωπό του φαρδύ, νεανικό, ολοκάθαρο. Τα φρύδια του πυκνά, σε ευθεία γραμμή, τα μάτια του σπινθηροβόλα και άτρομα μέσα στις βαθιές κόγχες τους. Η μύτη του ευθεία, με ελαφρύ γύρισμα στο τελείωμά της, προεξείχε από το μεγάλο μουστάκι, που κάλυπτε ολόκληρο το πάνω χείλος. Το στήθος του αντρίκιο, έδινε την εντύπωση πως βόλι δεν τον άγγιζε...

…Πρώτος έφθανε στις μάχες και δεν δίσταζε να χτυπηθεί με πολλαπλάσιες εχθρικές δυνάμεις, καθώς διέθετε εκτός από ανδρεία και τεράστια αποθέματα ψυχικού σθένους. Η παρουσία του εμψύχωνε τους ραγιάδες και τ’ όνομά του, συνώνυμο της τόλμης, της αποφασιστικότητας και της λεβεντιάς, ενθάρρυνε τους Κατωναχαγιώτες, όταν απογοητευμένοι, ορισμένες φορές, κυριεύονταν από απελπισία…

β)Η τελευταία πράξη

…Οι μάχες που δόθηκαν τις επόμενες ημέρες ήσαν φονικότατες. Οι Τούρκοι του Κιουταχή και οι Έλληνες του Καραϊσκάκη πολεμούσαν με λύσσα και πολλές φορές πιάνονταν στα χέρια.

Στις 27 Μαρτίου -η ημερομηνία δεν επιβεβαιώνεται, όπως και κάποιες άλλες του αγώνα- γράφτηκε η τελευταία πράξη της ζωής του Γιάννη Μήτσα. Κατά τη διάρκεια νυχτερινής αντεπίθεσης των Ελλήνων για να ανακαταλάβουν τις θέσεις τους, αφού πολέμησαν ηρωικά μπούκα προς μπούκα, δηλ. σώμα με σώμα, έπεσε νεκρός κάτω από το ταμπούρι του ο γίγαντας! Βρισκόταν στο συγκρότημα Ταμπουρίων του Μπιν-Βασίρι ανάμεσα στο Κερατσίνι και τον Πειραιά, στην ονομαστή μάχη και σφράγισε με τη συγκλονιστική του θυσία τον αγώνα. «Την Ε^η της προ του τότε Πάσχα Μεγάλης Εβδομάδας εφονεύθησαν οι υπό τον Γενναίον οπλαρχηγόν, ο εξ Ερμιόνης Ιωάννης Μήτσας και ο εκ Στεμνίτσης Μηλιώνης, εις τα μεταξύ Πειραιώς και Κερατσινίου Ταμπούρια του Μπιν-Βασάρι, επιπεσόντες νυκτός να κυριεύσουν και κυριεύσαντες το μεγαλύτερον», γράφει ο Μ. Οικονόμου.

Γύρω από το άψυχο σώμα του ήρωα ακολούθησε ομηρική μάχη. Οι Τούρκοι επεδίωξαν να το λαφυραγωγήσουν και να το ατιμάσουν. Οι Έλληνες, ωστόσο, κατόρθωσαν να διασώσουν τον νεκρό και τα όπλα του.

Ο αδελφός του Σταμάτης, όταν πληροφορήθηκε το θλιβερό γεγονός, κατέφτασε σιωπηλός, για να παραλάβει το άψυχο κορμί. Με δυσκολία έκρυβε την ταραχή και τον μεγάλο του πόνο. Μόλις το αντίκρισε, ασκεπής σταυροκοπήθηκε και αγκάλιασε τον νεκρό. Ύστερα ευλαβικά τον τοποθέτησε σε ασφαλές μέρος μακριά από το πεδίο της μάχης, τον ασπάσθηκε με σεβασμό, σκούπισε τα δάκρυα που ανάβλυζαν απ’ τα μάτια του με τα δυο του χέρια και την άκρη της φουστανέλας, σταυροκοπήθηκε ξανά και κάνοντας ένα βήμα πίσω, έφυγε τρέχοντας για τη μάχη, που δεν είχε ακόμα τελειώσει!

Τον γενναίο Ερμιονίτη πολέμαρχο έκλαψε πικρά και ο αχώριστος συμπολίτης μπιστικός του, Θοδωράκης Μάλλωσης. Ένα ξεχωριστό παλληκάρι του αγώνα, που ακολουθούσε τον Μήτσα σε όλες τις μάχες. Έτσι βρέθηκε στο πλευρό του και την ύστατη στιγμή, όπως η μοίρα των πιστών ορίζει.

Το θρηνητικό φύσημα του αέρα, ο λυγμός των πουλιών, το μοιρολόγι των κυμάτων της ερμιονίτικης θάλασσας μετέφεραν το θλιβερό και αναπάντεχο άγγελμα του θανάτου στην Ερμιόνη πολύ γρήγορα. Ο γίγαντας Γεώργιος Μήτσας έπεσε! Σείστηκε ο Κουλάς συθέμελα! Η γυναίκα του και η μικρή μονάκριβη κόρη του παρέμειναν ασάλευτες, βουβές...²

γ) «Η θυσία του αντρειωμένου»

Πίνακας της αείμνηστης ζωγράφου μας Ανθούλας Λαζαρίδου - Δουρούκου

==========================================================================================================

Πολλές φορές κρίνεται σκόπιμο να παρακολουθεί κανείς την Ιστορία μέσα από την Τέχνη. Έργα ζωγράφων, ποιήματα και πεζά λογοτεχνών «διδάσκουν με ευχαρίστηση», καθώς η αισθητική πλήρωση συνοδεύει τη γνώση.³ Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο πίνακας της Ανθούλας Λαζαρίδου – Δουρούκου, που παριστά με συγκλονιστικό τρόπο τον θάνατο του Γιάννη Μήτσα. 

«Η ανδρεία του κληρονομιά μας», σχολίασε σχετικά η ζωγράφος εντυπωσιάζοντας και πρωτοτυπώντας στην παρουσίαση του ηρωικού πολέμαρχου την ύστατη ώρα. Ορθός, άφοβος, μοναχός, ήρεμος αντιμετωπίζει στωικά τον θάνατο, αψηφώντας τη φύση που στην πιο γλυκιά της ώρα, προσκαλεί και προκαλεί για ζωή.

«Στην κεφαλή του κρέμεται ο ήλιος μαγεμένος, ο ουρανός καμάρωνε κι η γη χεροκροτούσε»,⁴ θα έγραφε ο εθνικός μας ποιητής συμπάσχοντας με τον ήρωα.   

Τέτοιοι άνδρες πραγματικά πεθαίνουν όρθιοι! Γίνονται σύμβολα παντοτινά που καθοδηγούν και εμπνέουν.

δ) «Οι νεκροί του Φαλήρου» - «Ελεγείον επί του τάφου του στρατηγού Αναστασίου Μαυρομιχάλη»

Ποιήματα του Αχιλλέα Παράσχου

Η ηρωική θυσία των αγωνιστών στη μάχη του Φαλήρου συγκίνησε ιδιαίτερα τον ελληνολάτρη ποιητή Αχιλλέα Παράσχο. Στο ποίημά του «Οι νεκροί του Φαλήρου» (Η΄ μέρος) αναφέρεται και στον θρυλικό Γιάννη Μήτσα. Μια δεύτερη αναφορά υπάρχει και στο «Ελεγείον» (Γ΄ μέρος), που ειπώθηκε «Επί του τάφου του στρατηγού Αναστασίου Μαυρομιχάλη». Στους φλογερούς και πατριωτικούς στίχους του ποιητή συναντάμε όλους τους ήρωες της Επανάστασης, που τον ενέπνευσαν.

 

«Οι νεκροί του Φαλήρου», (Η΄)

…Τους ήρωας, που πρόφθασα παιδάκι, ξαναείδα!

Είδα του Γρίβα τη ματιά, τον πυργωτό Γκρηζιώτη,

το Βάσσο, τον Νικηταρά κοντά στο Γαρδικιώτη.

Ματιές αϊτών, στήθια πλατιά, κορμιά πλατάνια είδα,

πιστόλες μέσ’ στο μάλαμα, σπαθιών γερτή λεπίδα.

Είδα τον Κώστα Μπότσαρη, τον Κίτσο τον Τζαβέλλα,

είδα του Χατζή – Πέτρου μας την άσπρη φουστανέλλα.

Του Μακρυγιάννη το κορμί, στηλόνετο μπροστά μου

και του Πλαπούτα τ’ άρματα καμάρον’ η ματιά μου.  

Όλους εκείνους έβλεπα που πρόφθασα, κι ακόμα

το Μήτσα μας, που σκέπασε προχθές το μαύρο χώμα.

Τη λεβεντιά της Ρούμελης και του Μοριά τα κάλλη

εχόρτασε το μάτι μου, και ξαναείδα πάλι

εκείνους που ελάτρευσα, εκείνους που λατρεύω

και μέσ’ στο κοιμητήριο τη νύχτα τούς γυρεύω!

 

«Ελεγείον - Επί του τάφου του στρατηγού Αναστασίου Μαυρομιχάλη», (Γ΄).

…Φευ! Όσοι διεφύγατε του Χάρωνος το όμμα,

Μη έτι μας αφήνετε, ημίθεοι πολέμου.

Μένε, Κανάρη, με ημάς περίμενε ακόμα.

Μη αποθνήσκεις, Βέρη μου, μη φεύγεις, Βαλτινέ μου!

Μη, Γιάννη – Κώστα, τους νεκρούς συντρόφους σου ποθήσεις,

Και μένε, Μήτσα, με ημάς, Δαγκλή, μη μας αφήσεις!

1.  Αναφορά στον Γιάννη Μήτσα του εισηγητή του Νομοσχεδίου «Περί συντάξεως των χηρών και προικίσεως των ορφανών του αγώνος», στη διάρκεια της ΝΖ’ (57^ης) συνεδρίασης της Βουλής, στις 21 Απριλίου 1858.

2.  Γιάννης Μ. Σπετσιώτης, «Ιστορικές σελίδες της Ερμιόνης» - Ημερολόγιο.

3.  Δημήτριος Ιω. Κουκουλομμάτης, «Λογοτεχνία και Παιδαγωγική», Αθήναι 1990.

4.  Διονύσιος Σολωμός, «Ελεύθεροι πολιορκημένοι».