 |
| Γράφει η Βιβή Σκούρτη |
Κάθε φορά που περνάω έξω από τα σπίτια των οικογενειών Γιάνγκου Νικολάου και Γιάννη Οικονόμου θλίβομαι. Και τα δυο τους διώροφα, εντυπωσιακά για την εποχή τους οικοδομήματα του προηγούμενου αιώνα φέρουν την εικόνα της εγκατάλειψης, της κατάρρευσης. Οι σκιές των προγόνων τους περιφέρονται στις γυμνές και έρημες αίθουσες των αρχοντικών σπιτιών.
 |
| Γιάνγκου Νικολάου |
Η εκτεταμένη φθορά του χρόνου και οι βλάβες στα πατώματα, στα ταμπλαδωτά κουφώματα, στα περίτεχνα ξύλινα ταβάνια, στους τοίχους, στις στέγες.
Αρχιτεκτονικά μνημεία
πολύτιμα από ιστορικής πλευράς, αλλά και από πλευράς ιστορίας, τέχνης και
τεχνικής με πλούσιο διάκοσμο, εξώστες, υπόγεια, ισόγεια, βοηθητικούς χώρους,
αποθήκες για τρόφιμα και κρασιά, μεγάλες πέτρινες ή ξύλινες σκάλες.
 |
| Γιάννη Οικονόμου |
Την ιστορία
των οικοδομημάτων και στοχεία για τους ενοίκους τους, παρέθεσα στο βιβλίο μου
«Σ΄εκείνους που έχτισαν την Ερμιόνη». (ένα μικρό
απόσπασμα)
- > «Νεκρό
κύτταρο της πόλης παραμένει το άλλοτε εμβληματικό σπίτι του Γιάννη Οικονόμου
που είχε υπηρετήσει και ως Δήμαρχος στην πόλη μας…Η ξυλεία για τις ανάγκες της
ανέγερσης ήρθε με πλοίο από την Κωνσταντινούπολη. .. Το ερειπωμένο αρχοντόσπιτο
μεγάλο σαν πέτρινο καράβι, παραμένει έρημο εδώ και χρόνια από την ανθρώπινη
παρουσία…»
Η αποκατάστασή τους σαφώς και απαιτεί πολύ χρόνο
και χρήμα από τους μελλοντικούς ιδιοκτήτες τους -και τα δύο έχουν πουληθεί-
μήπως όμως υπάρχει ανάγκη για τη λήψη άμεσων εργασιών και μέτρων για την άρση πιθανής
επικινδυνότητας;
Όπως και να έχει κρατώντας τις εικόνες του παρελθόντος εμπλουτίζουμε το παρόν της μνήμης, της ιστορίας, των συναισθημάτων και των εικόνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου