...Γύρνα στο δικό σου σπιτικό....

Δες το! Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις επιλογές και την διάθεση που έχει για να ζήσει, να αγαπήσει, να συγχωρέσει, να ασκηθεί, να καθαρθεί, να θεωθεί…

Όταν δεις τον ουρανό μην μένεις σ’ αυτό που θα δεις, δες αυτό που κρύβει το  δικό σου πατρικό…   και γύρνα σ’ αυτό.                                                                                                                  

 αρχιμ.Παύλος Παπαδόπουλος

http://imverias.blogspot.com

Ευχαριστήριο του blog προς το ΙΚΑΝ

ΙΚΑΝ - ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΙΜΟΔΙΥΛΙΣΗΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ ΑΕ ...

Θέλουμε και δημόσια να ευχαριστήσουμε τη διοίκηση του «Κέντρου Αιμοδιάλυσης Ναυπλίου» για την άμετρη συμπαράσταση και στήριξη της διοίκησης το κέντρου και του επιστημονικού προσωπικού, προς συνασθενή μας σ’αυτή τη δεδομένη συγκυρία…
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

«ΟΙ ιδανικές κοινωνίες ανθρώπων στα κρεβάτια του πόνου»…

ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ...

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο - για τις συνέπειες στην παγκόσμια οικονομία λόγω κορωνοϊού! ....

>>>https://www.kommon.gr/

Η πανδημία της ανεργίας, του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

…και η επερχόμενη κοινωνική σύγκρουση  

Σοκ και Δέος προκάλεσαν στην Αμερική τα επίσημα στοιχεία για την εκτίναξη της ανεργίας στην εποχή του κορωνοϊού. Μέσα σε δύο μόνο εβδομάδες, 9,9 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους, φαινόμενο χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία- στην κορύφωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2007-8, χάνονταν 800.000 θέσεις εργασίας το μήνα. Αξιωματούχοι της Ομοσπονδιακής Τράπεζας εκτιμούσαν ότι ο αριθμός των ανέργων ενδέχεται να φτάσει μέχρι το απίστευτο ύψος των 47 εκατομμυρίων, δηλαδή το 32% του εργατικού δυναμικού, πολύ περισσότερο και από το ιστορικό ρεκόρ του 23% στην κορύφωση της Μεγάλης Ύφεσης, τη δεκαετία του 1930.

Ζοφερό διαγράφεται το τοπίο και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Στη Γαλλία βρίσκονται προσωρινά (;) εκτός εργασίας τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι ή το ένα πέμπτο του εργατικού δυναμικού στον ιδιωτικό τομέα, η Βρετανία μετρά ένα εκατομμύριο ανέργους και στην Ισπανία έχουν καταγραφεί 900.000 απολύσεις σε 14 ημέρες.

Καθώς ο εξαιρετικά μεταδοτικός ιός θέριζε ζωές κατά χιλιάδες κάθε μέρα, οι κρατικές αρχές, από την Κίνα μέχρι τη Δύση, υποχρεώθηκαν να πάρουν αυστηρά περιοριστικά μέτρα για να προστατέψουν τη δημόσια υγεία. Ωστόσο, η υγειονομική κρίση παρατείνεται περισσότερο από ό,τι περίμενε κανείς αρχικά, με αποτέλεσμα οι αναπτυγμένες χώρες να βρίσκονται μπροστά στην απειλή μιας πραγματικής οικονομικής καταστροφής. 

Η απειλή προβάλλει ακόμη περισσότερο εφιαλτική για την Ελλάδα, τη χώρα που μάτωσε περισσότερο από κάθε άλλη κάτω από τον ζυγό των Μνημονίων και μπήκε στην καινούργια δοκιμασία έχοντας ήδη ανεργία της τάξης του 16,3%, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.

Το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο εργασιακό πεδίο θα εξαρτηθεί, βέβαια, πρώτα απ’ όλα από τη διάρκεια και τις απώλειες που θα σωρεύσει η πανδημία. Οι περισσότερο αισιόδοξοι λένε ότι, σε αντίθεση με την κρίση του 2007-8 που ήταν συστημική, τούτη εδώ είναι εξωγενής, επομένως η ανάκαμψη θα είναι πολύ γρήγορη και η ζημιά θα απορροφηθεί σχετικά αναίμακτα. Στο μεταξύ, τα μέτρα στήριξης της οικονομίας και των πιο ευάλωτων πολιτών (πακέτο μέτρων πάνω από δύο τρισ δολαρίων από το αμερικανικό Κογκρέσο, ένεση ρευστότητας 750 δισ ευρώ από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και πάει λέγοντας) θα βοηθήσουν να μειωθούν οι κραδασμοί την πιο δύσκολη περίοδο.

Ευχής έργον θα ήταν να δικαιωθούν, αλλά τίποτα δεν φαίνεται περισσότερο αμφίβολο. Η υπό εξέλιξη κρίση προφανώς είναι εξωγενής, αλλά δρα στο υπόβαθρο μιας ήδη ασταθούς παγκόσμιας οικονομίας, όπου τα προμηνύματα νέων κρισιακών φαινομένων ήταν ήδη ορατά καιρό τώρα, καθώς κανένα από τα δομικά προβλήματα που οδήγησαν στο χρηματοπιστωτικό σοκ του 2007-8 δεν είχε επιλυθεί. (Διαφωτιστική από αυτή την άποψη είναι η ανάλυση του καθηγητή Κώστα Λαπαβίτσα στην ιστοσελίδα Jacobin, βλ. costaslapavitsas.blogspot.com). Από πολλές απόψεις, μάλιστα, οι οιωνοί σήμερα είναι πολύ χειρότεροι.

Η κρίση του 2007-8 ήταν διεθνής, αλλά όχι παγκόσμια. Η Κίνα και γενικά οι μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες των λεγόμενων BRICS έμειναν σε μεγάλο βαθμό έξω από αυτήν και βοήθησαν να απορροφηθεί γρήγορα το υφεσιακό σοκ από τα μητροπολιτικά κέντρα της Δύσης. Σήμερα έχουμε να κάνουμε με την πρώτη πραγματικά παγκόσμια οικονομική κρίση στην Ιστορία. Δεν υπάρχει καμία εφεδρεία, κανένας πνεύμονας της παγκόσμιας οικονομίας που να μην έχει προσβληθεί από τον Covid-19. Η Κίνα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, είδε το ΑΕΠ της να μειώνεται στο πρώτο δίμηνο του 2020 κατά 13,5% σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2019, ενώ οι εξαγωγές έπεσαν κατά 15,9% και οι επενδύσεις κατά 24,5%. Σήμερα μοιάζει να έχει θέσει υπό έλεγχο την πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα σταδιακά αίρονται, αλλά το ερώτημα είναι σε ποιους θα πουλάει. Από μόνη της η ύφεση στην Κίνα σπρώχνει προς τα κάτω την παγκόσμια οικονομία, δεδομένου του μεγάλου ειδικού βάρους που έχει αποκτήσει στο μεταξύ ο ασιατικός γίγαντας.
>>>>>>>>>>>

Σήμερα η Πανελλήνια Ημέρα Προσφύγων!! ...

1. Η Ελλάδα μια από τις πρώτες χώρες σ' όλο τον κόσμο!!!

Πρόσφυγες της Σμύρνης, 

Από το 1994 καθιερώθηκε η 5η Απριλίου ως Πανελλήνια Ημέρα των Προσφύγων. Η πρωτοβουλία ανήκε σε μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, στο Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων της Εκκλησίας της Ελλάδας, του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης και του Γραφείου της Αθήνας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.

Για την Ελλάδα έχει ιδιαίτερη σημασία η ημέρα αυτή, εφόσον η προσφυγιά και οι εθνικές εκκαθαρίσεις αποτελούν τη βάση του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Το 1922 ενάμιση εκατομμύριο Έλληνες πρόσφυγες -όσοι επέζησαν από τις εθνικές εκκαθαρίσεις που πραγματοποίησε ο τούρκικος εθνικισμός- από τη Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη ήρθαν πρόσφυγες στον ελεύθερο βαλκανικό νότο.

H Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες του κόσμου
 με τόσο μεγάλο ποσοστό προσφύγων και προσφυγογενών.

Γιώργος Σουρής ο ανεπανάληπτος σε άλλες εποχές που συνεχίζονται και σήμερα!

 .... Φόρο εις το κατούρημα, φόρο στους αποπάτους...

Βιογhttps://el.wikipedia.org/

Βιοραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1853 στην Ερμούπολη της Σύρου. Η οικογένειά του ήταν εύπορη και ο πατέρας του ήθελε να τον κάνει παπά. Όταν η οικογένειά του χρεοκόπησε, ο πατέρας του τον έστειλε υπάλληλο στο κατάστημα ενός θείου του σιτέμπορου στη Ρωσία. Ο Σουρής όμως, ξεκίνησε να γράφει κρυφά τους στίχους του στα κατάστιχα και μετά από δύο μήνες αποχώρησε. Όταν ήλθε στην Αθήνα γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ωστόσο, δεν κατόρθωσε να πάρει πτυχίο μετά την απόρριψή του από τον καθηγητή του Σιμτέλο στο μάθημα της μετρικής, κατ΄ άλλους στα Λατινικά, γεγονός που του στοίχισε πολύ όπως διαπιστώνεται στους εκδικητικούς του στίχους. Για να βγάλει τον επιούσιο παρέδιδε μαθήματα και δημοσιογραφούσε.
>>>>>>>

Τα φρούτα πηγή υγείας και μακροζωΐας!! ...

Πώς τα φρούτα γίνονται ασπίδα κατά του εγκεφαλικού 

του εμφράγματος και του πρόωρου θανάτου!

Οι άνθρωποι που τρώνε φρέσκα φρούτα καθημερινά ή έστω τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας, αντιμετωπίζουν μικρότερο κίνδυνο να πάθουν έμφραγμα ή εγκεφαλικό και να πεθάνουν πρόωρα, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη βρετανο-κινεζική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές του Τμήματος Υγείας του Πληθυσμού του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και της Κινεζικής Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών, με επικεφαλής τον καθηγητή Ζενκμίνγκ Τσεν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine», ανέλυσαν επί επτά χρόνια στοιχεία για περίπου 500.000 άτομα, που δεν είχαν ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου στην αρχή της μελέτης.

Η έρευνα έδειξε ότι όσοι έτρωγαν τα περισσότερα φρούτα (κυρίως μήλα και πορτοκάλια), είχαν την μικρότερη πιθανότητα να πεθάνουν πρόωρα. Μια μερίδα 100 γραμμαρίων φρούτων τη μέρα συσχετιζόταν με περίπου κατά το ένα τρίτο μικρότερη καρδιαγγειακή θνησιμότητα, τόσο μεταξύ των ανδρών, όσο και των γυναικών.

Τα φρούτα είναι πλούσια πηγή καλίου, ινών, αντιοξειδωτικών και άλλων βιοδραστικών συστατικών, ενώ περιέχουν λίγα λίπη και αλάτι, καθώς και σχετικά λίγες θερμίδες. Η μελέτη έδειξε ότι όσοι έτρωγαν περισσότερα φρούτα, είχαν υψηλότερο μέσο μορφωτικό επίπεδο, χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και λιγότερο σάκχαρο στο αίμα, ενώ ήσαν σε μικρότερο ποσοστό καπνιστές.

30 από τα πιο σοφά αποφθέγματα του Αριστοτέλη.

1. Η φτώχεια είναι έλλειψη πολλών πραγμάτων και η απληστία όλων.

2. Το Ελληνικό γένος ζει ελεύθερα και διοικείται άριστα και θα μπορούσε να κυριαρχήσει, αν ήταν πολιτικά ενωμένο.

3. Η μοχθηρία και η αδικία υπάρχουν από πρόθεση και όχι τυχαία ή κατά λάθος.

4. Περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες τους ευεργετούμενους παρά οι ευεργετούμενοι τους ευεργέτες.

5. Όταν άκουσε ότι κάποιος τον κορόιδευε, «όταν λείπω, μπορούν και να με μαστιγώσουν», είπε...

6. Ξεχώρισε από παλιά το Ελληνικό έθνος από τους βαρβάρους όντας πιο ικανό και περισσότερο απαλλαγμένο από την ηλιθιότητα

7. Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.

8. Οπως το σώμα, όταν στερηθεί της ψυχής πεθαίνει, έτσι και η πόλη, όταν δεν υπάρχουν νόμοι, καταλύεται καθένας μπορεί να θυμώσει, είναι εύκολο. Αλλά να θυμώσεις με το σωστό άνθρωπο, στο σωστό βαθμό, για το σωστό λόγο, τη σωστή στιγμή και με το σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.

9. Ο άνθρωπος είναι ον φύσει κοινωνικό και πολιτικό. Αυτός που μπορεί να ζήσει μακριά απ’ τις ανθρώπινες κοινωνίες είναι είτε θηρίο είτε θεός.

10. Είναι χαρακτηριστικό του καλλιεργημένου μυαλού να μπορεί να απολαύσει μια ιδέα χωρίς να την αποδεχθεί.

11. Η φτώχεια είναι ο γονιός της επανάστασης και του εγκλήματος.

12. Τα πράγματα που πρέπει να κάνεις, τα μαθαίνεις κάνοντάς τα.

13. Οι μητέρες αγαπούν τα παιδιά τους πιο πολύ από τους πατεράδες. Κι αυτό, διότι πρώτον ο τοκετός είναι οδυνηρός, και δεύτερο, είναι σίγουρες ότι τα παιδιά που γέννησαν είναι δικά τους

14. Είναι χαρακτηριστικό του μεγαλόψυχου ανθρώπου να μη ζητάει χάρες, αλλά να είναι έτοιμος να κάνει το καλό στους άλλους.

15. Είμαστε όλοι φίλοι των ευτυχούντων, ενώ των δυστυχούντων δεν είναι φίλος ούτε ο πατέρας.

16. Συνήθως, την ισχυρότερη μνήμη την έχουν εκείνοι που είναι αργοί στην αντίληψη.

17. Όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως αίτιο ένα από τα εξής επτά: τύχη, φύση, παρόρμηση, συνήθεια, λογική, πάθος, πόθο.

18. Άμιλλα είναι η τάση να φτάσει κανένας τον άλλον, που τον θαυμάζει, ή και να τον ξεπεράσει, χωρίς να αισθάνεται φθόνο, αν ο άλλος τον ξεπερνάει.

19. Κάθε εργασία επί πληρωμή αποσπά και φθείρει το μυαλό.

20. Η ομορφιά είναι η καλύτερη συστατική επιστολή

21. Tίποτα απ’ όσα είναι δοσμένα από τη φύση δεν είναι χωρίς τάξη

22. Τα περισσότερα από αυτά που θα γίνουν στο μέλλον είναι ίδια μ’ αυτά που έχουν γίνει

23. Αυτό που πέτυχα με τη φιλοσοφία, ήταν να κάνω με τη θέλησή μου αυτά που οι άλλοι τα κάνουν επειδή φοβούνται τους νόμους.

24. Το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας

25. Τις περιουσίες οι μικρές δαπάνες τις εξαφανίζουν

26. Ανδρείος είναι αυτός που δεν φοβάται τον τιμημένο θάνατο

27. Κάλλιο τρελός με όλους παρά συνετός και μόνος.

28. Η πόλη(το κράτος) είναι η ένωση των πολιτών με βάση το πολίτευμα

29. Είναι ανάρμοστο για ένα νέο άνθρωπο να χρησιμοποιεί αφορισμούς.

30. Οι βάρβαροι είναι εκ φύσεως πιο δουλοπρεπείς από τους Έλληνες.

Αλησμόνητες μορφές! «Μάρτυρες» του παρελθόντος!....

Κείμενα «με την αλμύρα της θάλασσας» στοιβαγμένα!

στη βιβλιοθήκη της Βιβής  Σκούρτη…

Σήμερα αποφάσισα να βάλω τάξη στη βιβλιοθήκη μου. Ανάμεσα στη χαρτούρα βρήκα το κείμενο τούτο που δημοσιοποιώ με τον «Παπαδιαμαντικό» λόγο. Πριν κάποια χρόνια δανείστηκα ένα βιβλίο κάποιου θαλασσινού που κατείχε το χάρισμα της γραφής, που έμοιαζε με του δικού μας Λάμπη Παυλίδη. Δεν θυμάμαι τον συγγραφέα, ούτε και τον τίτλο του βιβλίου. Θυμάμαι όμως ότι αναφερόταν στις σελίδες του στους Ερμιονίτες ψαράδες-σφουγγαράδες και στην αξιοσύνη τους με μια γλώσσα αυθεντική, βιωματική. Ένα βιβλίο γραμμένο με ιδρώτα, ήλιο και αλμυρό νερό.  Στο δισέλιδο που παραθέτω περιγράφει τον Ερμιονίτη Μήτσο Μπαρδάκο, που τη μορφή του βρήκα μέσα από το πλήθος των παλαιών ασπρόμαυρων φωτογραφιών του αρχείου μου. Οι ζωές των ανθρώπων είναι πολύ σημαντικές, καθώς και οι μορφές τους. Τι κι αν πέρασε ο χρόνος;

Τέτοιες ημέρες οι οικογένειες των θαλασσινών περιμέναμε τους δικούς μας ταξιδιάρηδες, να επιστρέψουν και να γιορτάσουμε οικογενειακά τις Αναστάσιμες μέρες.  

Ο Μήτσος Μπαρδάκος

«Απ’ όσους καραβοκυραίους χταποδάδες είχα σμίξει κι είχα γνωρίσει μικρός, ένας είχε μπει περσότερο στην καρδιά μου. Ο Μήτσος ο Μπαρδάκος. Ένας νέος λεβέντης, μελαχρινός, με μαλλιά θαρρείς από έβενο, με τετράγωνους ώμους κι ένα κορμί στιβαρό, γεμάτο ρώμη. Ασίκης με τα όλα του. Και με μια βάρκα μαγκιώρα, καλοθάλασση, γρήγορη, με λατίνια και σένια θαρρώ δεν τα είχε καμιά άλλη. Ετούτος λοιπόν, ο Μπαρδάκος είχε δυο μεγάλες αρετές: ήτανε δουλευτής σκληρός και αρμενιστής αξεπέραστος. Αδείλιαστος στη φουρτούνα. Στην τέχνη του χταποδά άφθαστος. Μετριούνταν στα δάχτυλα του ενού χεριού εκείνοι που μπορούσαν να παραβγούν μαζί του.

            Οι σύντροφοι που θ’ αποφάσιζαν να τσουρμάρουν μ’ αυτόν, όφειλαν πρωτύτερα να το σκεφτούν πολύ, γιατί ο Μπαρδάκος δεν ήξερε τι θα πει κούραση, ούτε λογάριαζε κακοκαιρία. Απ’ το πρωί που θα αρχίναγαν να φέγγουν τα νερά ίσαμε αργά το βράδυ, με όποιον καιρό, με την κάψα ή με το κρύο, σκυμμένος στο γυαλί θ’ αλώνιζε όλους τους ψαρότοπους. Δε θα ‘μενε τόπος αψάρευτος κι αλλοίμονο στους συντρόφους του αν δεν είχαν ώμους γερούς ν’ αντέξουν το κουπί. Άλλος καραβοκύρης δεν κόταγε να πέσει στην πλώρη του, να τον κοντραστάρει, γιατί θα τον πέταγε στην αποχή, ώσπου θα ‘παιρνε των ο ματιών του να φύγει απελπισμένος από κοντά του.

Με την κοφτερή ματιά που είχε μπορούσε να ψαρεύει γρήγορα κοτσάροντας και να περνάει στο ίδιο χρονικό διάστημα διπλάσιο τόπο από τους άλλους συντεχνίτες. Τα κοντάρια και οι αντένες της βάρκας του ήτανε πάντα φορτωμένες χταπόδια που γίνονταν λιαστά. Και δεν ήταν μόνο το χταπόδι που ψάρευε, ήταν και το σφουγγάρι στα Ελληνικά και στ’ Αφρικανικά νερά, στο Τραμπούκο, καθώς έλεγε το Τομπρούκ, στο Τούνεζι κι αλλού.

            Στα παιδικά μου χρόνια, έτσι καθώς τον έβλεπα ετούτον τον θαλασσινό με το ατσάλινο κορμί και την αλύγιστη θέληση, γινόταν για μένα ένας ήρωας, ένας ακαταμάχητος αθλητής της θάλασσας, που τόνε θαύμαζα. Ασυναίσθητα ζητούσα ένα πρότυπο θαλασσινού και το είχα βρει σ’ αυτόν. Κάποτε, θυμάμαι, είχε πιάσει μια φοβερή τρικυμία, χιόνιζε κιόλας. Κανένα πανί στον ορίζοντα. Όμως μια βάρκα φανερώθηκε ξαφνικά εκειδά στον κάβο-Τόλια. Ήτανε ο Μπαρδάκος που είχε κάνει την αποκοτιά να ισάρει πανί ερχόμενος πρίμα, μισοπνιγμένος, από τον κάβο-Στέφανο και τα Στουρονήσια.

            Απόμαχος τώρα ο ήρωας των παιδικών μου χρόνων, 

έχει αράξει μόνιμα στην πατρίδα του την Ερμιόνη. 

Δεν άντεχα, πήγα πρόσφατα και τον είδα. 

Καθώς μου μίλαγε, ένιωθα όπως ο αχός της θάλασσας…»

Ένα από τα πιο αγαπημένα μου δημοσιευμένα κείμενα ...

... όχι τόσο πολύ για το περιεχόμενο, αλλά για τις συνθήκες που το έγραψα... 

... Μακάρι να μπορούσα να σας πω σε τι χώρο, τι ώρα του μεσονυκτίου 

και κάτω από ποιες συνθήκες έγραψα χειρόγραφα αυτό το άρθρο...

Μηνύματα μέσα απο τη μουσική και το τραγούδι...

Η λαϊκή μουσική παράδοση και οι πολέμιοί της...

Σήμερα για όλους τους πολίτες που προβληματίζονται για την πορεία και την εξέλιξη των κοινωνιών, πρέπει να γνωρίζουν ότι η λαϊκή μουσική παράδοση και το τραγούδι είναι το απόρθητο κάστρο της ανθρώπινης ψυχής.

Δημιουργείται μέσα από τα βιώματα μας και εκφράζεται από τους δημιουργούς και τους ερμηνευτές, για να γαλουχήσει και στη συνέχεια να δονήσει, τα τρίσβαθα των λαϊκών ψυχών και προπάντων των νέων, έτσι που να γίνουν το ποτιστήρι που θα ποτίσουν τις ρίζες του αιώνιου δέντρου της φυλής μας, αλλά και κάθε φυλής στον πλανήτη μας.

Η λαϊκή μουσική σε όλους τους λαούς της γης είναι έκφραση ψυχής και το λαϊκό τραγούδι είναι λόγια που βγαίνουν καυτά απ’ τα εσώβαθα μας και καίνε τα αρρωστημένα πνεύματα των ισχυρών της γης και τη νοσηρή απληστία τους!

Γι’ αυτό το λόγο τα διεθνή κέντρα αποφάσεων φρόντισαν και σ’ αυτό το τομέα των απάνθρωπων προγραμμάτων τους.... να δημιουργήσουν και βιομηχανοποιημένη ψυχρή μουσική και τραγούδι μέσα απ’ τους εγκεφάλους των κομπιούτερς των και όχι μέσα απ’ τη ψυχή τους - γιατί ψυχή δεν έχουν, για να ντοπάρουν τους νέους μας « τα βλαστάρια του καρποφόρου δέντρου του ανθρώπινου γένους»

Έτσι δεν είναι τυχαία η δημιουργία των διεθνών μεγάλων συγκροτημάτων και οι μουσικές και οι στοίχοι των τραγουδιών τους. Ακούστε τα, αναλύστε την έννοια των λέξεων και των φράσεων τους και θα καταλάβετε τη σκοπιμότητα τους και τα μηνύματα που μεταφέρουν...

Εμείς σαν παράδειγμα θα παραθέσουμε δυο στίχους από τραγούδι του λαϊκού μουσικού μας συνθέτη Βασίλη Τσιτσάνη και άλλους δύο στίχους από τραγούδι του διεθνούς φήμης αείμνηστου μουσικοσυνθέτη και τραγουδιστή του θρυλικού συγκροτήματος Μπιτλς Τζο Λένον, που ακόμα δε ξέρουμε τους λόγους και ποιοι τον δολοφόνησαν!!

Βασίλης Τσιτσάνης στο τραγούδι «Συννεφιασμένη Κυριακή»

Συννεφιασμένη Κυριακή, μοιάζεις με την καρδιά μου,
που έχει πάντα συννεφιά, Χριστέ και Παναγιά μου.
Είσαι μια μέρα σαν κι’ αυτή, που έχασα τη χαρά μου,
Συννεφιασμένη Κυριακή, ματώνεις την καρδιά μου...

Μέσα από αυτά τα λόγια, αναλογιστείτε, πόσα ατόφια συναισθήματα βγαίνουν απ’ την ανθρώπινη ψυχή, που είναι συνυφασμένα με τη χριστιανική μας πίστη και τα προβλήματα της ζωής μας, που υπαγορεύονται απ’ τους κτύπους της καρδιάς, των απλών ανθρώπων.

Αντίθετα, στους παρακάτω στίχους του άλλου τραγουδιού εκφράζεται σκόπιμα μια ρομαντική ουτοπία, που έρχεται σε αντίθεση με την ανθρώπινη ιστορία και τη ψυχοσύνθεση των λαών της γης.

Τζο Λένον στο τραγούδι: “Imagine” (Φαντάσου).

Φαντάσου, πως δεν υπάρχουν κράτη, ιδιοκτησία,
ούτε ανάγκη για απληστία ή για πείνα, μια αδελφότητα ανθρώπων...
Φαντάσου, όλοι οι άνθρωποι να μοιράζονται όλο τον κόσμο,
 ελπίζω μια μέρα να έρθεις μαζί μας και ο κόσμος θα γίνει ένας...

Εκτός των άλλων, οι παραπάνω στίχοι θεωρούνται απ’ τους μελετητές «παγίδα» για τους νέους μας. Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές - αναλυτές, αυτό το τραγούδι γράφτηκε στο πλαίσιο του κρυφού σχεδίου των ισχυρών της γης, για τη μία Κυβέρνηση - «Παγκοσμιοποίηση»

Άν είναι έτσι, ποιοι θα μας κυβερνάνε και προς ποια κατεύθυνση;

Λένε ακόμα,  πως πολλά χρόνια πριν, οι αόρατοι κυβερνήτες του πλανήτη μας ετοίμαζαν να μας προσφέρουν το καινούργιο φρούτο, την «Παγκοσμιοποίηση», αφού ο Τζο Λένον που έχει συνθέσει και τραγουδήσει αυτό το τραγούδι (1971), έχει «δολοφονηθεί» τόσα χρόνια πριν(1980)

Να για τι οι ισχυροί του πλανήτη Γη μάς κατευθύνουν με το δικό τους τρόπο και για τα δικά τους συμφέροντα και δε θέλουν να παίρνουμε εμείς οι απλοί άνθρωποι καμιά εντολή απ’ τη ψυχή μας και απ’ τις παραδόσεις μας, που είναι οι ρίζες κάθε υγιούς κοινωνίας. Μια από αυτές, είναι το δημοτικό και το λαϊκό μας τραγούδι.

Δημοσιεύτηκε στην καθημερινή εφημερίδα «ΑΡΓΟΛΙΔΑ» 

την Πέμπτη 16 Μαΐου 2002

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

Το ολέθριο τίμημα που πληρώνουμε για να μυρίζουν όμορφα τα ρούχα μας!! ....

Χρησιμοποιείτε μαλακτικό ρούχων; Αν η απάντησή είναι ναι, τότε θα απογοητευτείτε, γιατί θα διαπιστώσετε ότι πληρώνετε υψηλό τίμημα για να μυρίζουν όμορφα τα ρούχα σας.

Όλοι γνωρίζουμε ότι οι διαφημίσεις μαλακτικών ρούχων συχνά απεικονίζουν μια εικόνα άνεσης, φρεσκάδας και γλυκύτητας. Όμως, η πραγματική και άσχημη αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα μαλακτικά υφασμάτων περιλαμβάνουν έναν μακρύ κατάλογο γνωστών τοξινών και χημικών ουσιών, οι οποίες μπορούν να εισχωρούν στο σώμα σας μέσα από το δέρμα, αλλά και μέσω της εισπνοής, προκαλώντας ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων υγείας, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά.

Τα μαλακτικά ρούχων αποτελούνται από ολέθριο συνδυασμό χημικών ουσιών και βαριάς δόσης αρώματος. Τα αρωματικά χημικά είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αφαιρεθούν, επειδή έχουν σχεδιαστεί να προσκολλώνται στο ύφασμα έτσι ώστε το άρωμα να μένει στα ρούχα. Αυτό ονομάζεται «ουσιαστικότητα αρώματος», το οποίο περιγράφει το πόσο καιρό ένα άρωμα διαρκεί επί μία συγκεκριμένη επιφάνεια και πώς επηρεάζεται από τη θερμοκρασία, την υγρασία και άλλες συνθήκες.

Αυτά είναι τα πιο κοινά τοξικά χημικά, τα οποία βρίσκονται σε όλα τα μαλακτικά ρούχων:

– Α-τερπινεόλη: αυτό είναι ένα επικίνδυνο τοξικό χημικό, το οποίο μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας, όπως: ζάλη, πονοκεφάλους, πείνα, απώλεια μνήμης, μούδιασμα στο πρόσωπο, πόνο στον αυχένα και στην σπονδυλική στήλη.

– Βενζυλικό Οξικό Άλας: είναι μια τοξική ουσία, η οποία έχει συνδεθεί με τον καρκίνο του παγκρέατος. Οι αναθυμιάσεις μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό στα μάτια και στο αναπνευστικό και η ουσία αυτή μπορεί επίσης να απορροφηθεί και από το δέρμα.

– Βενζυλική Aλκοόλη: H βενζυλική αλκοόλη μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας, όπως: διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, κεφαλαλγία, ναυτία, έμετος, ζάλη και δραματική μείωση της αρτηριακής πίεσης.

– Χλωροφόρμιο: Είναι μία ισχυρή καρκινογόνος νευροτοξίνη και μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας, όπως: απώλεια της συνείδησης, ναυτία, κεφαλαλγία, έμετο, ή/και ζάλη, υπνηλία.

– Λιναλοόλη: Eίναι ένα ναρκωτικό, το οποίο είναι γνωστό ότι προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα και τη λεγόμενη «απώλεια συντονισμού των μυών».

Για το λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγετε τα μαλακτικά ρούχων, και να χρησιμοποιείτε φυσικές εναλλακτικές λύσεις που είναι ασφαλέστερες και πιο αποτελεσματικές.

Φτιάξτε σπιτικό μαλακτικό ρούχων με αιθέρια έλαια:

Υλικά:

>>>>>>>>>>>>> 

Να αντλήσουμε νοήματα από την κρίση του ‘κορονοϊού’...

    Γράφει ο Καθηγητής κοινωνιολογίας Γιώργος Πιπερόπουλος

     

     Σκέφθηκα να σας ευχηθώ με λίγο διαφορετικό τρόπο Καλό Σαββατοκύριακο καθώς θα μείνουμε όχι μόνο εμείς οι Έλληνες αλλά κάποια δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας κλεισμένοι στα σπίτια μας σε μια πρωτότυπη έκφραση «απαγόρευσης του δικαιώματος άσκησης της προσωπικής μας ελευθερίας και της ελεύθερης κίνησης!»

     Εδώ και αρκετά χρόνια οι πολίτες Κρατών όλης της γης είχαν χάσει το αίσθημα της εμπιστοσύνης στα πολιτικά συστήματα, στους πολιτικούς και τις Κυβερνήσεις τους. Τώρα με την πανδημία του ‘κορονοϊού’ τον πανικό που έχουν ενσπείρει τα ΜΜΕ, αυτά που έχω χαρακτηρίσει ως ‘Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού’ και την οικονομική απραξία που είναι προάγγελος μεγάλων Οικονομικών ανακατατάξεων και απίστευτων μεγεθών ανεργίας η ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ έχει πάρει κολοσσιαίες διαστάσεις.

     Με τους αριθμούς θανάτων που καταγράφονται ΟΛΟΙ πλέον αμφισβητούν τα στοιχεία που ανακοινώνουν η Κίνα, η Βόρεια Κορέα, η Ρωσία, το Ιράν, η Τουρκία…

     Και καθώς όπως λέγαν οι παλιοί «ο φόβος φυλάει τα έρμα» η τρομολαγνεία των ΜΜΕ μετουσίωσε δισεκατομμύρια ανθρώπων σε ‘πειθήνια όντα’ που κλειδώθηκαν στα σπίτια τους καθώς οι Κυβερνήσεις είπαν ότι εάν δεν το κάνουμε δεν θα προλαβαίνουμε να θάβουμε τους νεκρούς μας…

     Δανείζομαι από το βιβλίο μου «Καληνύχτα Ελλάδα» το κείμενο που ακολουθεί…  

     Μοναξιά!

     Φοβερό το συναίσθημα, άβυσσος μέσα στην οποία πέφτουν και χάνονται αμέτρητοι συνάνθρωποί μας...

     Και έρχονται σε δυο περίπου εβδομάδες οι Χρονιάρες μέρες της Εβδομάδας των Παθών του Ιησού και η ΑΝΑΣΤΑΣΗ στις 12 Απριλίου για Καθολικούς και προτεστάντες και στις 19 Απριλίου για τους Ορθοδόξους Χριστιανού.

     Η μεγάλη γιορτή της Ανάστασης, η υπόσχεσή Του για τη σωτηρία των ψυχών μας Και καθώς κλεισμένοι στα σπίτια μας «ελεύθεροι-πολιορκημένοι» από τον φονικό ‘κορονοϊό’ θα ονειρευόμαστε την μέρα που θα ξεχυθούμε σε δρόμους, πάρκα, πλατείες, παραλίες για να γιορτάσουμε τη ΖΩΗ και την Ελευθερία κίνησης κάποιοι συνάνθρωποί μας, ίσως και μέσα στην ίδια μας την πολυκατοικία, θα βουλιάζουν πνιγμένοι στο βουβό, το ανελέητο αίσθημα της μοναξιάς τους…

     Και κάποιοι άλλοι θα ξυπνήσουν στο πεζοδρόμιο που τους φιλοξενεί και μετά θα περάσουν από τους κάδους απορριμμάτων για να βρούνε αποφάγια…

     Μοναξιά!

     Κατάρα ή ευλογία για το ανθρώπινο γένος συλλογικά και για εμάς τους Νέο-Έλληνες ειδικά; Σίγουρα μέσα στα σύγχρονα, πολύβουα, πολυπρόσωπα και απρόσωπα ελληνικά αστικά κέντρα, η μοναξιά μας έχει διογκωθεί σε προβληματικά επίπεδα, έχει ενταθεί για πολλούς σε σημείο καθημερινά επαναλαμβανόμενης απελπισίας.

     Ζούμε σε κακόγουστες και πανάκριβες πολυκατοικίες και, πέρα από τις εθιμοτυπικές φιλοφρονήσεις και τα μικροπρεπή κουτσομπολιά, αγνοούμε την ύπαρξη του συγκατοίκου σε σημείο ώστε να χρειάζεται να «μυρίσει» το πτώμα κάποιου άτυχου, μοναχικού γείτονά μας για να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι υπόλοιποι ότι έκλεισε πια για αυτόν, τραγικά, η αναπόφευκτη για όλους μας παρένθεση της... ζωής!

     Αμέτρητοι οι συνοδοιπόροι μας στους πολυσύχναστους δρόμους, στρυμωγμένα ασφυκτικά τα σώματα ανδρών, γυναικών και παιδιών στα αστικά μας λεωφορεία, θέσεις μόνο για όρθιους στους κινηματογράφους, χωρίς ελεύθερες θέσεις οι κάθε λογής και «επιπέδου» πιτσαρίες, καφετέριες, παμπ και φυσικά οι ελληνικές ταβέρνες. Περιφέρουμε την πλήξη και την ανία, τα βιωματικά μας τραύματα στα στενόχωρα κλουβιά μας, στο γραφείο, στο μαγαζί, στο εργοστάσιο, στο σχολείο, στις πανεπιστημιακές αίθουσες, στους κάθε λογής χώρους εργασίας ή αναψυχής.

     Μόνοι, ολομόναχοι, κατασιγάζοντας όπως - όπως τις έντονες, τις αδυσώπητες διαμαρτυρίες του «είναι» μας, τη λαχτάρα μας να ξεφύγουμε από το ανελέητο μαρτύριο της απομόνωσης, της μοναξιάς..

     Παραγωγοί και παράγωγα, αίτια και αιτιατά ενός ψυχοκοινωνικού και πολιτικό-πολιτιστικού συστήματος με οικονομικές δομές που εδραιώνονται στο ατομικό ψυχοκίνητρο και τα συλλογικά ορμέμφυτα για «κέρδος» και για «δύναμη» και απολήγουν εξαντλημένες στην εδραίωση ενός αντικειμενικού κόσμου, μιας πραγματικότητας που επιβεβαιώνει την πανάρχαια αλήθεια, την απλή και συνάμα δυσβάστακτη διαπίστωση της αναπόφευκτης υπαρξιακής μας μοίρας – όχι του θανάτου, αλλά της μοναξιάς...

Η μοναξιά έχει δυο όψεις.

     Η πρώτη ταυτίζεται με την υποκειμενική διαπίστωση κάθε ατόμου ότι είναι μόνο. Η δεύτερη πηγάζει από την αποξένωση του ατόμου από τον ίδιο του τον εαυτό, στηρίζεται στη νευρωσική διαφοροποίηση, στην αποκοπή συναισθημάτων και διανόησης, αποτελεί «αγχωτική αντίδραση», φυγή από την αλήθεια της ζωής, υποκειμενική διαστρέβλωση μιας αντικειμενικής πραγματικότητας.

     Έτσι, ενώ η συνειδητοποίηση της πρώτης όψης της μοναξιάς αποτελεί μια βαθειά, υγιή, ανεξάντλητη πηγή ψυχοπνευματικής κατανόησης, η δεύτερη όψη της είναι σαφώς παθολογική. Το άγχος της μοναξιάς που διαπιστώνω καθημερινά ότι μας διακατέχει εμάς τους Έλληνες και τα παιδιά μας, αποτελεί μια ακόμα πικρόγευστη ένδειξη της απώλειας της αυθεντικότητάς μας.

     «Ο άνθρωπος φοβάται, τρέμει τη μοναξιά... Η κυρίαρχη σκέψη σε κάθε φυλακισμένο, κάθε απομονωμένο, κάθε λεπρό, κάθε αμαρτωλό ή ασθενή είναι να έχει κάποιον που να μοιραστεί μαζί του τη μοίρα του, το πεπρωμένο του...» έγραψε ο Μπαλζάκ.

    Και ο Αμερικανός ψυχολόγος Ρόλλο Μαίη γράφει «...Ο αγώνας του ανθρώπου για την απόκτηση δύναμης φαίνεται ολοκάθαρα τώρα καθώς γίνεται κοινή συνείδηση η αλλοτρίωσή του από τη φύση, η ανελέητη αλλοτρίωσή του και από τον ίδιο του τον εαυτό...».

     Η μοναξιά του δημιουργικού ατόμου, αυτή η σκόπιμη και ηθελημένη απομόνωση, αναμφίβολα διαφέρει από την καταδικαστική απομόνωση του μέσου Έλληνα, της μέσης Ελληνίδας. Στη μοίρα του καθένα μας, όμως, το «δόσιμο» σε έναν συνάνθρωπο ή μια ιδέα αποτελεί σημαντικό αντισταθμιστικό παράγοντα. Και από αυτήν την έννοια, το δόσιμο, ξεκινά μια ολάκερη σειρά από ενέργειες που μπορούν, αναμφίβολα, να μειώσουν το σοκ της συνειδητοποίησης της μοναξιάς μας.

     Ο συνάνθρωπός μας στην πολυκατοικία, στο γραφείο, στο εργοστάσιο, στο πανεπιστήμιο, στο ορφανοτροφείο, στο γηροκομείο και στη φυλακή βασανίζεται κάθε λεπτό από το αίσθημα της μοναξιάς, από την ανθρώπινη καταδίκη σε απομόνωση.

     Είμαστε, λοιπόν, εμείς οι Έλληνες – ίσως όπως όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη μας – καταδικασμένοι στη μοναξιά;

Όχι βέβαια!

     Κάπου εκεί μέσα στα φυλλοκάρδια του απέραντου ελλαδικού μας υποσυνείδητου και στα αρχέτυπα που χάνουν τις καταβολές τους στην ιστορία Πελασγών, Αχαιών και Δωριέων υπάρχουν, πιστεύω, όλα τα απαραίτητα στοιχεία της σωτηρίας μας από την αρνητική μοναξιά, υπάρχει η δημιουργικότητα της ελληνικής ψυχοσύνθεσης...

     Υπάρχει το εσώτερο μήνυμα της ελπίδας που φέρνει δυναμικά στο προσκήνιο η Αγία Εβδομάδα των Παθών και μετά η ΑΝΑΣΑΤΑΣΗ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού… 

Ας τη φέρουμε στο συνειδητό ατομικό και συλλογικό μας επίπεδο γεφυρώνοντας την άβυσσο της μοναξιάς που για πολλά χρόνια μας είχε τυλίξει με τη χυδαιότητα και απάνθρωπη προσήλωση στο πνεύμα και τη φιλοσοφία του  ατομικισμού και του εγωισμού...

Εμείς οι αριστεροί! - Πάντα ήμασταν, είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε οι στυλοβάτες της Κοινής Συνείδησης της Ανθρωπότητας...

 Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ποιοι έκαψαν τελικά το Δίστομο;

Κώστας Κάππας 

Εμείς οι αριστεροί, προοδευτικοί, πολίτες του κόσμου, πες μας όπως θες, πρέπει να είμαστε μαζοχιστές. Δεν εξηγείται. Την δεκαετία του 30, την στιγμή που ο Μεταξάς τρομοκρατούσε ακόμη και τους αριστερόχειρες και κατοχύρωνε παγκόσμιες πατέντες για τις φουτουριστικές χρήσεις του ρετσινόλαδου, εμείς παλεύαμε για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα …ακόμη και των χωροφυλάκων.

Όταν αργότερα ο Κανελλόπουλος εκθείαζε το κολαστήριο της Μακρονήσου ως τον “Νέο Παρθενώνα”, εμείς υποστηρίζαμε την λήθη και την ενότητα του λαού, συμπεριλαμβανομένων και των μεταλλαγμένων γερμανοτσολιάδων που μας φρουρούσαν.

Όταν μας άφησαν άνεργους για δεκαετίες, δεν τα βάλαμε με τους φρόνιμους συμπολίτες μας που κρύφτηκαν πίσω από το τρίπτυχο “Πατρίς – Θρησκεία - Οικογένεια”, αλλά προσκαλέσαμε τους τελευταίους σε κοινό αγώνα για ψωμί, παιδεία, ελευθερία.

Όταν σε ήρεμα νερά πλέον, μερικοί από εμάς καταφέραμε και περάσαμε μέσα από τους πόρους του Συστήματος και γίναμε γιατροί, μηχανικοί, νομικοί, πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, κ.α., το Σύστημα μας έδωσε έτοιμο και εύκολο σφάγιο, τους ίδιους τους ψηφοφόρους του, αλλά και πλήρες οπλοστάσιο με φακελάκια, υπερτιμολογήσεις, μίζες κ.λ.π. Αντ’ αυτού τους δείξαμε ότι αυτοί είναι οι φυσικοί αφέντες του πλούτου που παράγουν και των υπηρεσιών που προκύπτουν και εμείς είμαστε και πρέπει να είμαστε οι υπηρέτες τους, ανεξαρτήτως ύψους, βάρους, χρώματος, καταγωγής, έκτασης φαλάκρας, τραπεζικού λογαριασμού, πτυχίου ή οπαδικής προτίμησης. 

Πάντα ήμασταν, είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε οι στυλοβάτες της Κοινής Συνείδησης της Ανθρωπότητας. 

Οι ναζί αιματοκύλησαν τον κόσμο στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Εμείς οι αριστεροί, προοδευτικοί - “πολιτικά ορθοί, κλπ, κλπ - κάναμε επί δεκαετίες ολόκληρη μάχη να στηρίξουμε τον …. Γερμανικό Λαό και πετύχαμε σε μεγάλο βαθμό να πείσουμε αυτούς που μάτωσαν, να αποκαλούν τους δημίους τους, “ναζιστές” και “φασίστες” και όχι Γερμανούς. 

Η Μέρκελ και η εξουσία στην Γερμανία μέσα λίγα χρόνια κατέστρεψαν ότι φτιάξαμε. Τώρα πλέον, στον τόπο μας πάψαμε να λέμε “Οι ναζί έκαψαν το Δίστομο” αλλά αυθόρμητα μας βγαίνει “οι Γερμανοί έκαψαν το Δίστομο”. 

Αλήθεια, ποιος είναι ο ορισμός της εσχάτης προδοσίας στην Γερμανία;

Πηγή: artinews.gr