Κι΄ομως ο πρώτος
Δήμαρχος του ενιαίου Δήμου Ερμιονίδας από της αρχή είχε όραμα, και έθετε σε όλους τους
τομείς τις βάσεις για μια σύγχρονη και προοδευτική κοινωνία ...
Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο - 2 Φεβρουαρίου 2011
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Θύμησες από τα "Πέτρινα Χρόνια"… στο Δημοτικό Σχολείο Ερμιόνης.
Τι μου θυμίσατε δήμαρχε Δημήτρη Καμιζή με αυτή τη φράση «Αλληλοδιδακτικά σχολεία όπου μαθητές οι μεν, δίδασκαν τους δε…» στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο, στο θέμα περί συγχωνεύσεως των σχολείων
στο Δήμο μας.
Αυτή τη στιγμή, ένα παράξενο συναίσθημα πλημμύρισε όλο το είναι
μου
και το διαπέρασε σαν διάττοντας αστέρας!...
Θυμήθηκα και τον αείμνηστο δάσκαλό μας Μιχαήλ Παπαβασιλείου που είχε κάνει
αυτή την επιλογή - για το ποιος θα διδάσκει ποιους, και ακριβώς το χώρο
που έκανα το μάθημα στο δημοτικό σχολείο (τότε πριν λίγο καιρό δημαρχείο σήμερα
Κοινοτικό κατάστημα) και μάλιστα την ώρα των διαλειμμάτων, όταν τα άλλα
παιδιά -μαθητές έπαιζαν ξένοιαστα!! Ακόμα και την τιμωρία μου θυμήθηκα που είχα
υποστεί από τον δάσκαλό μου, επειδή μια μέρα οι δικοί μου μαθητές, (!)
δεν ήξεραν το μάθημα κατά την εξέτασή τους, μέσα στην τάξη.
Και φυσικά δεν θα ξεχάσω μαθητή μου... που ήταν τέσσερα χρόνια
μεγαλύτερος μου και είχε εγκαταλείψει το δημοτικό σχολείο όπως συνέβαινε εκείνα
τα χρόνια με ευθύνη τις περισσότερες φορές των γονέων τους ( τους έπαιρναν από το σχολείο για να δουλέψουν μαζί τους στα κτήματα, στο
ψάρεμα, στην κτηνοτροφία και αλλού!) Λοιπόν αυτός ο
μαθητής - αείμνηστος τώρα - είχε φύγει στη μέση της σχολικής χρονιάς στην Ε΄ Τάξη
και μετά αποφάσισαν οι γονείς του να τον στείλουν ως ναυτόπαιδα στη σχολή του
Πολεμικού Ναυτικού - Προγυμναστήριον Πόρου. Γι' αυτό το λόγο, αναγκαστικά έπρεπε
να πάρει τότε το απολυτήριο του Δημοτικού Σχολείου. Έτσι και αυτός ο μαθητής
πέρασε από το αλληλοδιδακτικό σχολείο μας....
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα θέλω σ’ αυτό το χώρο να εκφράσω και την πικρή
μου θύμηση που με επισκέπτεται συχνά... όταν ένας από αυτούς τους μαθητές,
μου είπε μια μέρα σε μια συζήτηση διαφωνίας που είχαμε. «Τι βλακείες είναι αυτές που λες. Ξέρεις σε ποιόν μιλάς;…»
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
