Ευχές από τον φίλο μου Θοδωρή Καραβά, συνοδεία αποσπάσματος από τα διηγήματά του....

 

 

Σταμάτη στο αφιερώνω ως δώρο για τη πρωτοχρονιά και να είσαι γερός δυνατός  "σοφός" και αδιάφθορος όπως ήσουν και είσαι!

=======================================================================================================================

Θοδωρή σ' ευχαριστώ  πολύ για τις ευχές και τα  καλά σου λόγια,  αλλά με το διήγημά σου (φαντάζομαι πως είναι ερέθισμα από τις νεανικές σου αναμνήσεις) με πήγες νοερά σε χρόνους γλυκούς, αλαργινούς και  περασμένους,  και με αναστάτωσες ανεπιτυχώς...

S.D.D.

===========================================================================================================================

[...] Τη δεύτερη νύχτα δύο ή ώρα στο δωμάτιο της Ντομινίκ εισβάλει ένας ίσκιος...έχοντας στο στόμα κομμάτια σοκολάτας, αθόρυβα τη πλησιάζει, αυτή κοιμάται, σκύβει και με σοκολάτα πασαλείβει τα χείλη της και σιγά κατεβαίνοντας το ίδιο κάνει με τις ρόγες των βυζιών της ταυτόχρονα ένα μπουκαλάκι ρούμι από τη τσέπη του βγάζει και αρχίζει να τη ραντίζει στο πρόσωπο και στο κορμί της και σκύβει και τις ρόγες γλύφει και να τις πιπιλάει και πιο κάτω προχωράει...αυτή χάνει τη κυριαρχία της τον αγκαλιάζει σφικτά πονάει δεν το δείχνει, ο άντρας της απέναντι τη σκηνή που βλέπει δεν τη πιστεύει, αυτός συνεχίζει να τη κουνάει απαλά αυτή τον φιλάει, τον δαγκώνει, τον κοιτάει εκστασιασμένη… Σ’ αγαπώ, να έλθεις και αύριο, σ’ αγκαλιάζω είναι αλήθεια; αγόρι μου τρελό γλυκό  σ’ αγαπάω.

Αυτός σοκολάτα της χώνει στο στόμα της με τη γλώσσα του και με τη γλώσσα της τη λειώνει, έπειτα σηκώνεται από πάνω της και φεύγει αθόρυβα όπως ήλθε…

Θοδωρής Καραβάς το έγραψε

Ο Θοδωρής Καραβάς τώρα στο γέρμα του, σε ένα ξέσπασμα συναισθημάτων και νεανικών αναμνήσεων ...

 Και εμείς λέμε, δεν έχει σημασία τι λες και τι γράφεις, αλλά πως το λες κι’ αν αυτό βγαίνει από τα εσώτατά σου… 

S.D.D.

=============================================================================================================

ΣΤΑΜΑΤΗ, έχεις όλες τις ευχές του κόσμου και το Θεό μαζί σου!!!

Κι αν είναι πολλά τα άσχημα, κι αν είναι τα άδεια αφέντες, φτάνει μια σκέψη μια ψυχή να δώσει νόημα στων πολλών την ύπαρξη, φτάνει ένας . Σταμάτη Δαμαλίτη εσύ. 

Θοδωρής Καραβάς.

==========================================================================================================================

Σταμάτη ότι έγραψα και γράφω για το Δαμαλίτη είναι αυτά που αισθάνεται η καρδιά μου και το πνεύμα μου, και σκέψου ότι είμαι ένα παιδί του Πειραιά, που περπάτησε στα μαγικά στενά της Τρούμπας, στης Δραπετσώνας στις παράγκες και στις γειτονιές της Κοκκινιάς και στα Μανιάτικα. 

Είχα την ευχή λόγω του ποδοσφαίρου να με θαυμάζει πολύ κόσμος και ένα πλουσιόπαιδο που νόμιζε ότι είμαι ο Λίντχολμ (μεγάλος Σουηδός χαφ της Μίλαν) ερχόταν και με έπαιρνε πολλές φορές και με πήγαινε στα μπουζούκια σε πολυτελείας μαγαζιά αλλά και σε σκυλέ… όπως και σε αριστοκρατικά καμπαρέ των Αθηνών. 

Και να φανταστείς ήμουν μαθητής γυμνασίου μόλις είχα φύγει από το Κρανίδι. 

Ακόμα να σου πω, πως και οι  πιο σκληροί μάγκες αυτής της εποχής  του Πειραιά με σέβονταν,  γιατί στην Αστυνομία που με ρώτησαν αστυνομικοί γι’ αυτούς,  δεν μίλησα και αυτοί το έμαθαν. Έκτοτε, ο σεβασμός που μου έδειχναν ήταν συνεχής και ο θαυμασμός τους μεγάλος, κατάλαβες λοιπόν τι εννοώ.

 

Ο Θοδωρής Καραβάς εμπνέεται από τις αναμνήσεις μου στη θάλασσα και μου στέλνει απλόχερα Θερμές ευχές!!! ...

Τον ευχαριστώ από  τα εσώψυχά μου !!!...

==============================================================================================================

Μάγκας ο Δαμαλίτης ζωές να σώσει βγήκε στο κύμα, παίρνει μολύβι και χαρτί και γράφει  αληθινό, τίμιο ποίημα…

Σταμάτη σου εύχομαι ό,τι καλλίτερο και πάνω από όλα Υγεία Δυνατή, ο θεός να σε προστατεύει, να σε ευλογεί, είσαι αετός της σειράς, θα νικήσεις γιατί είσαι αδιάφθορος, τίμιος και αγνός δημοκρατικός άνθρωπος!

Ο Θοδωρής Καραβάς είπε την αλήθεια και τις ευχές του έστειλε στο σπουδαίο άντρα Σταμάτη Δαμαλίτη τον αετό της Σιέρα ….

Μηνύματα αναγνωστών και φίλων που δεν είναι δημότες του Δήμου μας, με ποιητική διάθεση,...

 

...Σαν άγιος σε ένα τεκέ ο Δαμαλίτης ψάχνει του κόσμου το λεκέ για να το καθαρίσει....

Ο ΘΟΔΩΡΗΣ Καραβάς γράφει

Θοδωρής Καραβάς ο μαθητής του Γυμνασίου Κρανιδίου (1958) που αγάπησε και ερωτεύτηκε το Κρανίδι και τους ανθρωπους του αλλά και όλη την Ερμιονιδα ....

 

Theodoros Karavas

55 λ.  · 

Τη δεύτερη νύχτα δύο ή ώρα στο δωμάτιο τού θεραπευτηρίου τής Ντομινίκ εισβάλει ένας ίσκιος.....έχοντας στο στόμα του κομμάτια σοκολάτας.... Αθόρυβα τη πλησιάζει, αυτή κοιμάται, σκύβει καί μέ σοκολάτα πασαλείβει τα χείλη της καί σιγά κατεβαίνοντας το ιδιο κάνει με τις ρόγες τών βυζιών τη ,ταυτόχρονα μπουκαλάκι με ρούμι από τη τσέπη του βγάζει καί τα στηθια της ραντίζει καί επιδέξια τα γλύφει καί πιό κάτω προχωράει… Αυτή τη κυριαρχία της χάνει, τον αγκαλιάζει σφικτά, πονάει όμως δέν το δείχνει… ο  άντρας της απέναντι τη σκηνή πού βλέπει δεν τήν πιστεύει, ο έφηβος συνεχίζει να τή κουνάει απαλά και αυτή τον φιλάει, τον δαγκώνει, εκστασιασμένη τον κοιτάει. Σ’αγαπώ σ’ αγκαλιάζω είναι αλήθεια? Να ελθεις καί αυριο, μαθητή μου, αγόρι μου τρελό, σοκολατένιο, σ’αγαπάω...

Από το μυθιστόρημα "Βασίλισσες τής Τρούμπας" τού Θοδωρή Καραβά

Σταμάτης Δαμαλίτης

Θοδωρή ανεπανάληπτος όπως πάντα και χωρίς αναστολές... 

Δεν έγινες ποδοσφαιριστής στον ΑΓΙΑΞ που ήταν το όνειρό σου (!) όμως, σ' αυτό το είδος... είσαι ασυναγώνιστος ... 

Σ' ευχαριστώ! -> Με ταξιδεύεις πίσω στα παλιά, σε τόπους και χρόνους  αλαργινούς...

STAM.DAM.D.

-------------------------

ΥΓ. Για τον Θοδωρή Καραβά 

έχουμε αναφερθεί 

πολλές φορές στο blog...

Όταν η κοινωνική μιζέρια και ο ζόφος κατακλύζουν τη ζωή του σήμερα , γυρίζουμε στο χθες ...

«Ύμνος» για το Κρανίδι και τους Κρανιδιώτες το μυθιστόρημα του Θοδωρή Καραβά «ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ»

=========================================================

Ο εραστής… της Ερμιονίδας και των κατοίκων της Θοδωρής Καραβάς σε μία έξαρση συγγραφικής και ποιητικής αδείας… με υπερβάλλοντα ζήλο!

«Ύμνος»! για την εκπαιδευτική & μαθητική κοινότητα του Γυμνασίου και της τοπικής κοινωνίας του Κρανιδίου της δεκαετίας του 1950-60, το μυθιστόρημα του Θοδωρή Καραβά «ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ»

Ο συγγραφέας με μια ασύλληπτη φαντασία που καμουφλάρει πραγματικά και αληθινά γεγονότα, ξεδιπλώνει με αριστοτεχνικό μυθιστορηματικό τρόπο γλυκόπικρες θύμισες από τα εφηβικά του χρόνια ως μαθητής στο ιστορικό εξατάξιο Γυμνάσιο Κρανιδίου και στην ευρύτερη τοπική κοινωνία των Kρανιδιωτών, όπως και όλης της Ερμιονίδας.

Μέσα από τις αφηγήσεις του βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα - η αγάπη του γι’ αυτόν τον τόπο, αν και περαστικός από εδώ…

Το βιβλίο του έχει εκδοθεί από το 1995 και δεν ξέρουμε πόσοι Κρανιδιώτες και άλλοι Ερμιονιδείς το έχουν διαβάσει. Πάντως, - όπως αναφερθήκαμε- εμείς την Παρασκευή το πήραμε στα χέρια μας, όταν ο συγγραφέας μάς έκανε τη μεγάλη τιμή να μας επισκεφθεί στο σπίτι μας και προς μεγάλη μας έκπληξη να το προσφέρει.

Τον ευχαριστούμε θερμά και πάλι για την ευγενική χειρονομία του!
STAM.DAM.D.

===============================================================================================================

Ευχές με άπλετο λυρισμό! -  από ένα φίλο…

Όταν η φύση γίνεται ποίηση, οι λέξεις χρωματίζονται από το συναίσθημα και τη γοητεία της λάμπας σιγοσβήνει, ο Σταμάτης Δαμαλίτης πανώρια, εμπνευσμένα επεμβαίνει και νεορεαλιστικά τη φλόγα διατηρεί αναμμένη και την προβάλλει με σοφία.
Αυτός ο Ερμιονίτης ουμανιστής, αριστοκράτης στο πνεύμα, παρασύρει στην οθόνη της θαλασσινής κωμόπολης πνευματικούς θησαυρούς μέσα σ’ ένα λυρικό μάγμα, επιδιώκοντας να αποκαλύψει στην Ερμιονίδα τον ίδιο της τον εαυτό, αυτή τη φορά με εικόνες λογοτεχνικές και το πρίσμα της ιστορίας.
Τα γραπτά του είναι σοφά συνδυασμένα, η γραμμή της δραματικής του δύναμης υπακούει περισσότερο στη λογική αυτός ο εστέτ της δημοσιογραφίας με λαμπρά χρώματα την εκφραστική, μαγευτική ομορφιά, της πατρίδας του.
Με αυτό το δεδομένο, εγκαθιστά μια φανερή αλληλουχία ανανεώνοντας το διάλογο και η πολυτέλεια της εικόνας του από μια σπάνια απλότητα ανασυντίθεται.
Τα κείμενα του εμπλουτίζοντας με εικαστική τέχνη κι’ άποψη την αναγέννηση της Ελλάδας, - γιατίη ψυχή του είναι πλασμένη πλαν σεκάνς- φαίνεται η Δαμαλίτικη άριστη σκηνοθεσία του και η δημιουργική ευρηματικότητα, γιατί πάντα το ελατήριό του είναι η πρόοδος!
Ο Δαμαλίτης είναι γοητευμένος από τον τόπο του και μ’ αυτή την αίσθηση, είναι, σαν να τον αγγίζει με τη «μαγική ράβδο του»! …

Σταμάτη να’σαι πάντα δυνατός, πολύχρονος και να τρέφει την αλήθεια

και την ομορφιά η πέννα σου.

Ο καινούργιος χρόνος να είναι για σένα γεμάτος Υγεία και Ευτυχία.

Θοδωρής Καραβάς
-------------------------------------------------------------------------------------

Θοδωρή κατ' αρχή σε ευχαριστώ.

Όταν και εάν συνέλθω από την έκπληξη, θα αντευχηθώ εκτενέστερα...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ. Δ.

ΕΥΧΕΣ από ένα ΦΙΛΟ που ως ξένος αγάπησε με τα εφηβικά του αισθήματα την Ερμιονίδα και με το συγγραφικό του έργο την ύμνησε ! ....

Θοδωρή αντεύχομαι και κυρίως ΥΓΕΙΑ!!!....

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

Ποιητικά κείμενα του δικού μας Θοδωρή Καραβά!...

ΕΥΧΕΣ από ένα ΦΙΛΟ που ως ξένος αγάπησε με τα εφηβικά του αισθήματα την Ερμιονίδα και με το συγγραφικό του έργο την ύμνησε ! ....

Θοδωρή αντεύχομαι και κυρίως ΥΓΕΙΑ!!!....

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ 

Ευχές με άπλετο λυρισμό! - για το Νέο χρόνο από ένα φίλο…

Ο «εραστής» της Ερμιονίδας της Θοδωρής Καραβάς

σε μία έξαρση συγγραφικής και ποιητικής αδείας… 

με υπερβάλλοντα ζήλο!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

Όταν η φύση γίνεται ποίηση, οι λέξεις χρωματίζονται από το συναίσθημα και η γοητεία της λάμπας σιγοσβήνει, ο Σταμάτης Δαμαλίτης πανώρια, εμπνευσμένα επεμβαίνει και νεορεαλιστικά τη φλόγα διατηρεί αναμμένη και την προβάλλει με σοφία. 
Αυτός ο Ερμιονίτης ουμανιστής, αριστοκράτης στο πνεύμα, παρασύρει στην οθόνη της θαλασσινής κωμόπολης πνευματικούς θησαυρούς μέσα σ’ ένα λυρικό μάγμα, επιδιώκοντας να αποκαλύψει στην Ερμιονίδα τον ίδιο της τον εαυτό, αυτή τη φορά με εικόνες λογοτεχνικές και το πρίσμα της ιστορίας. 
Τα γραπτά του είναι σοφά συνδυασμένα, η γραμμή της δραματικής του δύναμης υπακούει περισσότερο στη λογική αυτός ο εστέτ της δημοσιογραφίας με λαμπρά χρώματα την εκφραστική, μαγευτική ομορφιά, της πατρίδας του. 
Με αυτό το δεδομένο, εγκαθιστά μια φανερή αλληλουχία ανανεώνοντας το διάλογο και η πολυτέλεια της εικόνας του από μια σπάνια απλότητα ανασυντίθεται. 
Τα κείμενα του εμπλουτίζοντας με εικαστική τέχνη κι’ άποψη την αναγέννηση της Ελλάδας, - γιατίη ψυχή του είναι πλασμένη πλαν σεκάνς- φαίνεται η Δαμαλίτικη άριστη σκηνοθεσία του και η δημιουργική ευρηματικότητα, γιατί πάντα το ελατήριό του είναι η πρόοδος! 
Ο Δαμαλίτης είναι γοητευμένος από τον τόπο του και μ’ αυτή την αίσθηση, είναι, σαν να τον αγγίζει με τη «μαγική ράβδο του»! …

Σταμάτη να’σαι πάντα δυνατός, πολύχρονος και να τρέφει την αλήθεια

και την ομορφιά η πέννα σου.

Ο καινούργιος χρόνος να είναι για σένα γεμάτος Υγεία και Ευτυχία.

Θοδωρής Καραβάς
------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θοδωρή κατ' αρχή σε ευχαριστώ.

Όταν και εάν συνέλθω από την έκπληξη, θα αντευχηθώ εκτενέστερα...

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

«Ύμνος» για το Κρανίδι και τους Κρανιδιώτες το μυθιστόρημα του Θοδωρή Καραβά «ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ»

«Ύμνος»! για την εκπαιδευτική & μαθητική κοινότητα του Γυμνασίου και της τοπικής κοινωνίας του Κρανιδίου της δεκαετίας του 1950-60, το μυθιστόρημα του Θοδωρή Καραβά «ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ»

Ο συγγραφέας με μια ασύλληπτη φαντασία που καμουφλάρει πραγματικά και αληθινά γεγονότα, ξεδιπλώνει με αριστοτεχνικό μυθιστορηματικό τρόπο γλυκόπικρες θύμισες από τα εφηβικά του χρόνια ως μαθητής στο ιστορικό εξατάξιο Γυμνάσιο Κρανιδίου και στην ευρύτερη τοπική κοινωνία των Kρανιδιωτών, όπως και όλης της Ερμιονίδας.

Μέσα από τις αφηγήσεις του βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα - η αγάπη του γι’ αυτόν τον τόπο, αν και περαστικός από εδώ…

Το βιβλίο του έχει εκδοθεί από το 1995 και δεν ξέρουμε πόσοι Κρανιδιώτες και άλλοι Ερμιονιδείς το έχουν διαβάσει. Πάντως, - όπως αναφερθήκαμε- εμείς την Παρασκευή το πήραμε στα χέρια μας, όταν ο συγγραφέας μάς έκανε τη μεγάλη τιμή να μας επισκεφθεί στο σπίτι μας και προς μεγάλη μας έκπληξη να το προσφέρει.

Τον ευχαριστούμε θερμά και πάλι για την ευγενική χειρονομία του! 
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.