[...] στο δρόμο για το μοναστήρι,το κορίτσι έβγαλε τα παπούτσια της, τα πήρε στο χέρι και άρχισε να περπατάει ξυπόλυτη!!..
Ήταν παραμονή της γιορτής των Αγίων Αναργύρων μισό αιώνα πριν σαν σήμερα και γιόρταζε το ομώνυμο μοναστήρι στην Ερμιόνη.
Το κορίτσι περπατούσε με τη λαμπάδα στο χέρι ίσαμε το μπόι της και στη μητέρα δίπλα της έτρεμαν τα φυλλοκάρδια της…
Οι άντρες, - πατέρας και αδέρφια - βρισκόντουσαν στα αφιλόξενα βόρεια παράλια της Αφρικής. Στη Μπαρμπαριά για σφουγγάρια. Αλιείς σφουγγαριών, πάππου προς πάππου.
Σαν έφτασαν στην Μαγούλα μάνα και κόρη και αντίκρισαν το μοναστήρι των Αγίων, το κορίτσι έβγαλε τα παπούτσια της, τα πήρε στο χέρι και άρχισε να περπατάει ξυπόλυτη!!
Η μάνα την είδε και ταράχτηκε η ψυχή της, έκανε το σταυρό της και ένα δάκρυ καυτό κύλισε στο μάγουλό της… «Το έχω κάνει τάμα μάνα στους Αγίους να με κάνουν καλά…» ψέλλισε με τρεμάμενη φωνή το κορίτσι.
Στη μέση της διαδρομής οι τρυφερές πατούσες της ματώσανε, αλλά το κορίτσι περπατούσε με κορυφωμένη την πίστη της, μέχρι που έφτασαν στο μοναστήρι.
Η ιστορία είναι αληθινή. Το κορίτσι σε λίγο καιρό έγινε καλά, παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, έχει και εγγόνια….
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
