26η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Ημέρα μνήμης για την Ερμιόνη (2ο)
Ημέρα μνήμης για όλους τους Ερμιονίτες η σημερινή! Πριν από 76 χρόνια, στις 26 Σεπτεμβρίου 1943, βυθίστηκε από τις βόμβες των γερμανικών
αεροπλάνων το θρυλικό αντιτορπιλικό «Βασίλισσα Όλγα», στο
Πόρτο Λακκί της Λέρου. Μεταξύ των 70 μελών του ηρωικού πληρώματος, που βρήκαν
«υγρό τάφο» στο βυθό του Αιγαίου, ήταν και «ο δικός μας» ήρωας, ο Αργύρης
Ιωαν. Στεργίου.
Όταν το θλιβερό μαντάτο έφτασε στο σπίτι του Αργύρη, στα
Μαντράκια, οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν ήσαν συγκλονιστικές, βγαλμένες, θαρρείς,
από αρχαία τραγωδία. Η καλή μου φίλη, Ελένη Στεργίου, κόρη του αείμνηστου
Διονύση Στεργίου, αδελφού του Αργύρη, ξεδίπλωσε με ιδιαίτερη συγκίνηση τις
τραγικές αυτές στιγμές, όπως τις θυμόταν από τις διηγήσεις των δικών της
ανθρώπων.
Μόλις το έμαθε η γιαγιά, μου είπε, που έχω
και τ’ όνομά της, μέσα σε λίγα λεπτά κατέρρευσε, έφτασε στα όρια της
τρέλας, όπως λέμε. Ο πόνος της μάνας, όταν αποχωρίζεται παντοτινά το σπλάχνο
της, είναι ασύλληπτος, αβάσταχτος. Το σπίτι δεν τη χωρούσε. Με το κεφάλι
σκυφτό, τα μάτια χαμηλωμένα -βρύσες που γρήγορα στέρεψαν, με λόγια λιγοστά,
φαρμακωμένα, χαμένη στις σκέψεις της, περνούσε ώρες πολλές αγκαλιά με τη
φωτογραφία του γιου της, «μη μένει το παιδί μου μόνο», καθώς μονολογούσε. Δεν
ήθελε να βλέπει κανέναν και τίποτε απ’ αυτά που της θύμιζαν τον Αργύρη της και
της έδιναν χαρά. Πόνος αβάσταχτος, οδύνη, κενό… Το σπίτι της, με τα σκαλιστά
ταβάνια και τους ζωγραφιστούς τοίχους, βάφτηκε ολόκληρο, μαύρο και γκρι, ευθύς
σαν «έφυγε» ο Αργύρης.
Θυμάμαι κι εγώ, μέχρι τελευταία, την πίσω πόρτα του σπιτιού τους,
απέναντι απ’ του κυρ-Απόστολου, με τη μαύρη φάσα -ένδειξη πένθους... Πολύ
γρήγορα η χαροκαμένη μάνα, μη μπορώντας να αντέξει το χαμό του παιδιού της,
έφυγε από την Ερμιόνη και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Φίλοι μας,
Χρέος των εκπαιδευτικών, που υπηρετούν στα σχολεία της Ερμιόνης
και ιδιαίτερα των ντόπιων Ερμιονιτών, κάθε χρόνο τέτοια μέρα να «ανασύρουν από
τον βυθό του Αιγαίου» αυτό το ένδοξο και συγκινητικό κεφάλαιο της νεότερης
τοπικής μας Ιστορίας. Να το παρουσιάζουν με τον σεβασμό που αρμόζει αλλά και με
τον προσφορότερο τρόπο στους μαθητές τους αξιοποιώντας κάθε στοιχείο και μέσο.
Κρίνεται σκόπιμη η επίσκεψη των μαθητών στο Ηρώον της πόλης
μας και ο εντοπισμός του ονόματος του Αργύρη Ιωαν. Στεργίουανάμεσα
σε εκείνα των πεσόντων «υπέρ πατρίδος».Υποχρέωση όλων μας να έχουμε συλλογική
μνήμη και να τη σεβόμαστε!
Σχετικές αναρτήσεις
ü «Φθινόπωρο ήταν και τότε. Σεπτέμβρης μήνας… Ένας
ήρωας…», 26 Σεπτεμβρίου 2012
ü «26η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, Ημέρα μνήμης για την Ερμιόνη», 26
Σεπτεμβρίου 2013 (1ο)
ΣΗΜ. Οι φωτο είναι από το μνημείο πεσόντων στο Λακκί της Λέρου.
