Ο Γιάννης Σπετσιώτης γλυκά λόγια για εμένα που με συγκινούν αφάνταστα -> Τον ευχαριστώ από τα μύχια της ψυχής μου! -> Stam.Dam.D. ....

Αγαπητέ φίλε Μάκη, Καλή χρονιά!

Σε συγχαίρω θερμά για την άψογη, πλήρη όσο και κοπιώδη παρουσίαση της λαμπρής εκδήλωσης της κοπής της πρωτοχρονιάτικης πίτας της Δημοτικής Κοινότητας Ερμιόνης, στην οποία βραβεύθηκαν τα νιάτα της γενέτειράς μας για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Είναι φαινόμενο, ίσως μοναδικό, ένας άνθρωπος 78 χρόνων και μάλιστα αιμοκαθαρόμενος να προβάλλει  με τόση θέρμη, τόλμη και αντικειμενικότητα, που θα τη ζήλευαν και επαγγελματίες δημοσιογράφοι, πτυχές της σύγχρονης κοινωνικής ζωής της πόλης μας.

Να είσαι πάντα καλά, να έχεις δύναμη και να συνεχίζεις την εθελοντική προσφορά σου!

Γιάννης Μ. Σπετσιώτης

                                                            Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής

ΑΔΩΝΙΣ Κ. ΚΥΡΟΥ: ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΚΟΥ (Τόμος Β΄)

 

Πριν από τριάντα χρόνια, το 1991, είχα την τύχη να βρω το νόμισμα, «παρά», της Πρωτοχρονιάτικης πίτας του Ερμιονικού Συνδέσμου και να πάρω ως δώρο τον πρώτο τόμο του βιβλίου «ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΚΟΥ» του Άδωνι Κ. Κύρου, που μόλις είχε κυκλοφορήσει.

Το περιεχόμενο του βιβλίου εξαιρετικό, βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών εκείνη τη χρονιά, καλύπτει επιτυχώς τους προϊστορικούς και αρχαιοελληνικούς χρόνους της ευρύτερης περιοχής του Αργολικού Κόλπου. Σήμερα, έχω τη χαρά αλλά και τη συγκίνηση να κρατώ στα χέρια μου τον Β΄ τόμο του ανωτέρω βιβλίου, με το οποίο ο ρέκτης συγγραφέας και πολύπειρος ερευνητής ολοκληρώνει το αρχαιολογικό και ιστορικό οδοιπορικό στην ίδια περιοχή από τους υστερορωμαϊκούς και πρωτοχριστιανικούς χρόνους μέχρι και τη Δεύτερη Ενετοκρατία του 17^ου αιώνα.

Το βιβλίο αποτελείται από δεκαέξι κεφάλαια που το καθένα υποδιαιρείται σε τρία υποκεφάλαια. Στις σελίδες του ο συγγραφέας προσφέρει σε «μορφή χρονικού» μια γενική εικόνα του τοπίου, παράκτιου και νησιώτικου, με βάση την έρευνα των ιστορικών πηγών, την παρατήρηση του περιβάλλοντος χώρου αλλά και τη συστηματική μελέτη των ευρημάτων εκείνων των χρόνων.

Εξαιρετικές και οι φωτογραφίες των τοπίων και των άλλων στοιχείων της περιοχής! Ο κ. Κύρου, πεπειραμένος συγγραφέας, γνωρίζει καλά πως οι εικόνες ξεκουράζουν τον αναγνώστη, συμβάλλουν στην κατανόηση του κειμένου, προωθούν την καλαισθησία και προκαλούν το ενδιαφέρον. 

Το βιβλίο στοχεύει στο ευρύ αναγνωστικό κοινό, που ενδιαφέρεται για τα δρώμενα και τις εξελίξεις μια ξεχωριστής περιοχής της Πατρίδας μας. Προσωπικά, μετά τη μελέτη του έργου, εστίασα στις είκοσι ιστορικές αναφορές, άγνωστες ή και λιγότερο γνωστές, που αφορούν στην επαρχία Ερμιονίδας και ιδιαίτερα στην Ερμιόνη. Τις θεωρώ πολύτιμες ψηφίδες που εμπλουτίζουν την τοπική μας ιστορία. Είθε να αποτελέσουν γνωστικά ερεθίσματα των εκπαιδευτικών για την καλλίτερη και αποδοτικότερη διδασκαλία της!

Ο Β΄ τόμος «ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΟΥ ΑΡΓΟΛΙΚΟΥ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΛΕΙΜΩΝ», από τις οποίες επανεκδίδεται και ο Α΄ τόμος του βιβλίου.

Γιάννης Μ. Σπετσιώτης

Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής

 

Άποψη του Γιάννη Σπετσιώτη με αφορμή σχόλια αναγνωστών για το σημείωμά του «Παναγία η Ερμιονίτισσα»...

=================================================================================================================

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Με αφορμή το σημείωμά μου «Παναγία η Ερμιονίτισσα», -> ΕΔΩ ορισμένοι, καλοπροαίρετα, γι αυτό και απαντώ, διερωτήθηκαν αν ο καθένας μπορεί να δίνει στην Παναγία διάφορα προσωνύμια, ώστε ο αριθμός τους να ανέρχεται στα 23.564+1 με την πιθανότητα σήμερα να έχει αυξηθεί.

Απαντώ, λοιπόν, όσο πιο σύντομα και κατανοητά μπορώ, πως οι προσαγορεύσεις της Θεοτόκου, γενικά, διακρίνονται, κατά τη γνώμη μου, σε δύο κατηγορίες: τις θεολογικές και τις λαογραφικές (λαϊκές) για να συνδέεται πάντα το υπερβατικό με το γήινο.

Οι θεολογικές έχουν ως βάση δογματικές αρχές της διδασκαλίας της εκκλησίας καθώς και τις ανάγκες που προκύπτουν από τη λειτουργική ζωή της (Υμνολογία, Αγιογραφία κ.λπ.). Τέτοια προσωνύμια είναι: Πλατυτέρα, Δέσποινα, Θεομήτωρ, Άχραντε, Άξιον Εστί κ.α.

Οι λαογραφικές είναι εκείνες που αποδίδονται στη Θεοτόκο με αφορμή τα θαύματά Της, διάφορες παραδόσεις και γεγονότα (ιστορικά - κοινωνικά), τοποθεσίες που είναι χτισμένοι οι ναοί της, αγιογραφικές απεικονίσεις κ.α.

Έτσι λέμε στην Ερμιόνη η Παναγίτσα του Κατσιδιάρη αλλά και η Παναγία η Εκατονταπυλιανή, η Κανάλα, η Αρμάτα, η Δεξιά και η Παναγία η Γοργόνα. Όλες αυτές οι προσφωνήσεις είναι δείγματα της βαθύτατης πίστης, της ευλάβειας και του σεβασμού των ανθρώπων ακόμα και των αλλόθρησκων προς το Πρόσωπό Της και έχουν έντονο λατρευτικό χαρακτήρα.

Στις κατηγορίες που προαναφέραμε δύο σημεία, νομίζω, ότι πρέπει να φωτίσουμε:

α)Στο άκουσμα του ονόματος της Παναγίας κινητοποιείται και ριγεί ολόκληρη η ανθρώπινη υπόσταση και αναβλύζουν τα πιο βαθιά συναισθήματα της ευσέβειας, της ευλάβειας και της τιμής προς το Πρόσωπό Της.

β)Τα προσωνύμια που της αποδίδονται και κυρίως τα λατρευτικά ή ακόμα και τα λαογραφικά, δεν αποσκοπούν στη βοήθεια και προστασία ενός ανθρώπου αλλά πολλών και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό και εντυπωσιακό.

Έτσι λέμε π.χ. Παναγία η Γρηγορούσα, Παναγία η Ερμιονίτισσα, για όσους το αποδέχονται καθώς δεν είμαι εγώ αυτός που θα το επιβάλλει. Άλλωστε, αρκεί ο καθένας μας στις δύσκολες περιστάσεις της ζωής να ψελλίσει μόνο το όνομά Της, να πει «Παναγία μου!», χωρίς προσδιορισμούς και Εκείνη θα προστρέξει.