…τουλάχιστον να σεβόμαστε
τον εαυτό μας γιατί μας βλέπουνε…
Παραλειπόμενα
από τη γιορτή του ροδιού και του Εθνικού μας εορτασμού
για το ιστορικό ΟΧΙ του 40…
για το ιστορικό ΟΧΙ του 40…
Νομίζουν κάποιοι συνήθως αιρετοί, πως το μικρόφωνο, οι χαιρετισμοί
ή η κατάθεση στεφάνων στο μνημείο των πεσόντων τους προσδίδει κύρος και
προσωπικότητα… Και αυτό φαίνεται όταν με τη βοήθεια άλλων εκπροσωπούν
οργανισμούς (βλέπε Περιφέρεια Πελοποννήσου) χωρίς καμία εξουσιοδότηση έτσι
επειδή είναι κάτοικοι στην περιοχή. Παραβιάζοντας έτσι κάθε έννοια του
λεγόμενου πρωτοκόλλου ως ορίζεται από τη σχετικές εγκυκλίους. Έτσι, όπου βρεθούν και όπου σταθούν σε εκδηλώσεις
παριστάνουν τον εκπρόσωπο!...
Και αφού τελικά θέλουν να φαίνονται για τους πιο πάνω λόγους
γιατί δεν προσήλθε ο κ. περιφερειακός σύμβουλος (καθότι προσκεκλημένος) στην καθιερωμένη δοξολογία στον Ι.Ν. ταξιαρχών
και μας ήρθε για να καταθέσει στεφάνι στο μνημείο των Ηρώων και ποιόν θεσμό εκπροσωπούσε;;; …
Μας θύμισε
τα χρόνια όταν ήταν πιο νέος και παίκτης του μπάσκετ στον Α.Ο. Ερμιόνης που
αντί του προέδρου του Ομίλου κατέθετε στεφάνι αυτός!
Μα είναι και άλλοι «εκπρόσωποι» που συμπεριφέρονται με αυτόν
τον τρόπο δεν είναι μόνο αυτός, που κινείται στο πνεύμα! και στα πρότυπα πρώην συναδέρφου του...
Γιατί αγαπητοί αναγνώστες, για εμάς τους Ερμιονίτες η θρησκευτική
τελετή στον Ιερό Ναό των Ταξιαρχών στις εθνικές μας γιορτές, εκτός των άλλων έχει και ένα άλλον ιστορικό
συμβολισμό, όταν τον Ιανουάριο του 1827 συγκεντρώθηκαν οι ήρωες του 21 με
επικεφαλής τον Θ. Κολοκοτρώνη και τους πολιτικούς της εποχής για αυτή την
καθιερωμένη δοξολογία και να πάρουν την ευχή της Εκκλησίας για να αρχίσουν τις εργασίες
της Γ΄Εθνοσυνέλευσης των Ελλήνων εδώ στην Ερμιόνη.!
Γι’ αυτό λέμε, οι δάσκαλοι να βάζουν τους μαθητές μέσα στην
Εκκλησία ειδικά τους μεγάλους σε ηλικία (γιατί δεν χωράει η εκκλησία όλους τους
μαθητές) να βιώσουν τη πατριωτική
ατμόσφαιρα που προσπαθούμε εμείς οι μεγάλοι στην ηλικία να δημιουργήσουμε μαζί
με τις τοπικές αρχές να ακούσουν τα
μηνύματα και τα νοήματα που ακούγονται μέσα από τον πανηγυρικό λόγο της ημέρας,
να ριγήσουν την ώρα που μνημονεύονται οι νεκροί ήρωές μας όλων των αγώνων από την επανάσταση και μετά
και να αποκτήσουν Εθνική συνείδηση!!!
Αντί αυτού αφήνουν τους μαθητές στον αύλιο
χώρο να χαλάνε τον κόσμο με τη φασαρία από
τις συζητήσεις κ.α. και περί άλλων να τυρβάζουν την ώρα της Ιερής μυσταγωγίας χωρίς ίχνος σεβασμού…
Αυτά και άλλα πολλά που δεν μας τιμούν, (και ευθύνη έχουμε εμείς οι μεγάλοι στην ηλικία) ήθελα να τα πω από
καιρό, τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία…
Αντί για καλημέρα
ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.
