Με αυτές τις σκέψεις ανατρέξαμε στο τετράδιο ποιημάτων του Δημοτικού
σχολείου και εκτός των άλλων ποιημάτων σταθήκαμε με προβληματισμό και στο πιο κάτω ποιηματάκι.
Είναι τα λόγια του λίγα αλλά μας λένε πολλά...
Και φυσικά, όλα τα
ποιήματα ήταν επιλεγμένα από τον μεγάλο δάσκαλό μας τον αείμνηστο Μιχαήλ
Παπαβασιλείου.
Ποιήματα με βαθιά μηνύματα που σφυρηλατούσαν την Εθνική μας
συνείδηση και διαμόρφωναν την προσωπικότητά μας.
Τώρα σημεία των καιρών βλέπετε, αυξάνονται και κυριαρχούν οι έρποντες, οι γλείφοντες και οι κισσοί…
Το ποίημα
Δεν θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα
σε ξένα αναστηλώματα δεμένο,
σε ξένα αναστηλώματα δεμένο,
θέλω να
είμαι ένα δεντράκι, ένα χαμόδεντρο,
μα όσο ανεβαίνω, μόνος να ανεβαίνω.