Την 6η Δεκεμβρίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Νικολάου που κατά την παράδοση είναι προστάτης των ναυτικών.
Η Ερμιόνη σαν πόλης και τόπος με ναυτική παράδοση από τους αρχαίους χρόνους, τόσο με σκάφη ή πλοία επιβατηγά και μεταφορών εμπορικών ειδών αλλά και με αλιευτικά σκάφη, πολλοί κάτοικοί της ασχολούντο με αυτό το επάγγελμα ταξιδεύοντας σ’αυτή μακρινά ταξίδια, με ποντοπόρα πλοία αλλά και στις ελληνικές θάλασσες.
Και επειδή και εγώ σ’ αυτή την τάξη ανήκω από μικρό παιδί (το πρώτο μου ταξίδι 6 χρονών παιδί! με ψαρόβαρκα με κουπιά και πανιά…) αυτή τη στιγμή που γράφω πολλές χιλιάδες σκέψεις και θύμισες κατακλύζουν και θολώνουν το μυαλό μου…
Η ζωή του ταξιδευτή ναυτικού και ψαρά
ακόμα και η μοναξιά του είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του ξενιτεμένου
μετανάστη στη στεριά.
Ο άνθρωπος της θάλασσας όντας
γαλουχημένος με αυτές τις σκληρές συνθήκες που αντιμετωπίζει στο υγρό στοιχείο
(πόσο μάλλον στα μικρά αλιευτικά σκάφη) διαμορφώνει ένα χαρακτήρα σκληρό και
συνάμα ευαίσθητο! ακριβώς, όπως είναι οι εναλλαγές των καιρικών συνθηκών
στη θάλασσα. Αυτές οι μεταβολές των συναισθημάτων του μεγαλώνουν με το
μισεμό από αγαπημένα του πρόσωπα, την νοσταλγία και το νόστο στην ιδιαιτέρα του
πατρίδα και άλλα πολλά.
Έτσι, αυτή η ψυχική του κατάσταση τον
κάνει πιο ευάλωτο από τον άνθρωπο της στεριάς και κατά συνέπεια να αισθάνεται
ανασφάλεια και την ανάγκη να έχει ένα προστάτη στα αβέβαια ταξίδια του ανώτερες
επουράνιες δυνάμεις, όπως στην περίπτωση μας την προστασία του Αγίου Νικολάου,
που κατά τη θρησκευτική παράδοση έχει καθιερωθεί ως προστάτης του.
Ωστόσο, στις μέρες μας
παρατηρούμε, πως αυτές οι παραδόσεις έχουν ξεθωριάσει και οι λόγοι είναι πολλοί
και κατά τη γνώμη μας κοινωνικοί!
Σε ό,τι αφορά την τάξη των ναυτικών αυτό
εξηγείται γιατί αυτοί έχουν λιγοστέψει πάρα πολύ, εξ αιτίας όλων αυτών των
θεμελιωδών αλλαγών που έχουν γίνει στη ζωή μας, κυρίως τα τελευταία χρόνια
με τη δομή της παγκοσμιοποίησης, που οδηγούν την ανθρώπινη κοινωνία οι ισχυροί
της γης! ...
 |
|
Φώτο αρχείου |
Ωστόσο και φέτος η Εκκλησία μας τίμησε τη μνήμη του Αγίου Νικόλα στην Ερμιόνη και εορταστικά ντυμένο ήταν το ιστορικό εκκλησάκι του Αγίου στο πευκοδασύλλιο του Μπίστι.
Το σημείωμά μας είναι απλοϊκά γραμμένο αλλά από την καρδιά μας, έτσι για να πούμε Χρόνια Πολλά στη μνήμη του Αγίου, σε όλους τους εορτάζοντες, αλλά και στη μνήμη των προγόνων μας ναυτικών και ψαράδων και όλων εμάς των ζώντων ανθρώπων της θάλασσας, που είναι η μοίρα μας και «η αρμύρα της είναι ένα επιπρόσθετο στοιχείο στο αίμα μας, ακόμα και στο μεδούλι των οστών μας»…
Χρόνια Πολλά
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
