Επιλογές από το προσωπικό μας αρχείο – 16 Δεκεμβρίου 2010
.
Ένα από τα οπωροφόρα
δέντρα που μου αρέσουν περισσότερο είναι οι ροδιές.
Συνέντευξη του Στ. Δαμαλίτη
Μια κουβέντα με τον παραγωγό.
Όταν επέστρεψα στην πατρίδα που την είχαμε αφήσει νέοι τότε για να βρούμε
μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό, άρχισα πάλι να καλλιεργώ τα κτήματα του
αείμνηστου πατέρα μου που όλη η οικογένεια τα παλιά χρόνια ασχολείτο με την
καλλιέργειά τους.
Αυτή η καλλιέργεια που μου τράβηξε περισσότερο την προσοχή ήταν αυτή του
ροδιού.
Ως γνωστό στην περιοχή
μας, εδώ στην ευλογημένη γη της Ερμιόνης και της Ερμιονίδας, μετά
την ελιά, η ροδιά είναι ένα δέντρο που ευδοκιμεί και τόσο το λάδι που παράγεται
από τις ελιές μας όσο και τα ρόδια από τις ροδιές μας είναι φημισμένα στην
ελληνική αγορά ως τα καλύτερα. Ωστόσο συγκεκριμένα με αυτό το δέντρο και τον
καρπό του, έχει δημιουργηθεί μέσα μου ένας ιδιαίτερος δεσμός, που μου
γέννησε το ενδιαφέρον να δημιουργήσω ένα καρπό καλύτερο ακόμα
ποιοτικά και στην γεύση, αλλά και στην εμφάνιση και τη φινέτσα του, για
την καλύτερη προώθηση του προϊόντος στην αγορά με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Παρατηρώντας τις ροδιές του κτήματός μου αλλά και άλλων κτημάτων με ροδιές
στον κάμπο της Ερμιόνης και πέριξ αυτού, με ενοχλούσε η εικόνα της
ανομοιογένειας και της ανομοιομορφίας που είχαν, κυρίως στον καρπό. Έβλεπα πως
όλα τα ρόδια δεν ήσαν όμοια. Στην εικόνα αλλά και στη γεύση του καρπού.
Ζήλευα
βλέποντας στην αγορά διάφορα προϊόντα εισαγόμενα ακόμα και ρόδια, να έχουν μια
ομοιομορφία που μπορεί να μην είχαν τη γεύση των δικών μας προϊόντων, αλλά η
εμφάνισή τους και μόνο τραβούσε το καταναλωτή και αυτό με ενοχλούσε αφάνταστα.
Έτσι το γεγονός αυτό με έκανε να αρχίσω να παρακολουθώ την ανάπτυξη παλιών
δέντρων – ροδιών και σε συνδυασμό με την εμφάνιση του καρπού που έκαναν και τη
γεύση που είχε το καθένα άρχιζα να διαλέγω και να απομονώνω αυτά που θεωρούσα
καλύτερα. Στην αρχή ξεχώρισα 50 δέντρα και άρχισα να κάνω διασταυρώσεις των ποικιλιών.
Στη συνέχεια της έρευνας αυτά λιγόστευαν και τελικά μετά από παρέλευση
πολλών χρόνων διαμόρφωσα δύο ποικιλίες ροδιάς για τις οποίες είμαι πολύ
υπερήφανος, γιατί είναι πολύ δυναμικές, πολύ ωραίες και όσοι τις έχουνε δει
ακόμα και γεωπόνοι τις έχουνε θαυμάσει. Πάνω στη χαρά μου τους έδωσα και δύο
ονομασίες που υποδηλώνουν την προέλευση του δέντρου και του σπάνιου διατροφικού
και σε βιταμίνες καρπού του, από τους αρχαίους χρόνους. Την μια ποικιλία την
ονομάζω «Περσεφόνη» και την άλλη «Πλούτων».
Η ροδιά και το ρόδι «Περσεφόνη» έχουν λεπτά χαρακτηριστικά, ενώ του
«Πλούτωνα» αντίθετα, αδρά. Αυτός ήταν και ο λόγος που είχα αυτή την έμπνευση
αυτών των ονομασιών και οι ονομασίες είναι κατοχυρωμένες.
Ωστόσο η έρευνα συνεχίζεται. Προσπαθώ να δημιουργήσω ποικιλίες πρώιμες και
όψιμες, που να είναι ανθεκτικές στα ψυγεία. Αυτό που με συγκινεί δεν είναι το
οικονομικό κέρδος, αλλά η ικανοποίηση του καλού αποτελέσματος της έρευνας.
Μέχρι τώρα στην Ελλάδα τα ρόδια και άλλα προϊόντα είχαν ονομασίες
τοπωνυμίας, π.χ. ρόδια Ερμιόνης. Δεν είχαν ονομασία ποικιλίας όπως έχουν τώρα
οι δύο ποικιλίες οι δικές μου, που είναι και κατοχυρωμένες όπως προείπα, - η "Περσεφόνη και ο Πλούτων".
Γνωρίζω από προφορικά ιστορικά στοιχεία πως οι ροδιές στην περιοχή της
Ερμιόνης καλλιεργούνται πριν από 150 χρόνια.
Όμως δεν έχουμε έγγραφο ντοκουμέντο (συμβόλαιο) για να πάρουμε το Π.Ο.Π.
Κάποιοι επιστήμονες της Γεωπονικής Σχολής Αθηνών μου έχουν υποσχεθεί πως θα με
βοηθήσουν να πάρουμε το Π.Ο.Π.
Έχουμε και τον νέο Δήμαρχο Ερμιονίδας
τον κ. Δ. Καμιζή με τον οποίο έχουμε συζητήσει μαζί το θέμα και μου έχει
υποσχεθεί ότι θα με βοηθήσει να προβάλουμε αυτό το είδος της παραγωγής μας και
γενικά τα γεωργικά μας προϊόντα. Δεν πιστεύω να δίνει και αυτός ψεύτικες
υποσχέσεις και λόγια όπως ο απερχόμενος δήμαρχος κ. Λεμπέσης, ο οποίος έχει
ανυλοποίητη απόφαση του Δ.Σ. μετά από αίτησή μου εδώ και 15 χρόνια στα συρτάρια
του δημαρχείου για να οργανώνει ο Δήμος κάθε χρόνο με τη βοήθεια των παραγωγών
τη γιορτή του ροδιού και να μας βοηθούσε για την έκδοση της πιστοποίησης του
προϊόντος…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ του blogger - Ο
πρώτος Δήμαρχος του ενιαίου Δήμου Ερμιονίδας Δ. Καμιζής δεν έδινε ψεύτικές υποσχέσεις
όπως ο τ. Ερμιόνης Αν. Λεμπέσης. Διότι τoν Οκτώβριο του έτους 2011 υλοποίησε την υπόσχεσή
του με την πρώτη γιορτή του ροδιού στην Ερμιόνη και λίγες ημέρες μετά διοργάνωσε την πρώτη γιορτή
ελιάς & ελαιολάδου στο Κρανίδι.
Και
οι δύο γιορτές αποτελούν θεσμό και σημείο αναφοράς στα δρώμενα της Ερμιονίδας μέχρι σήμερα και
αισίως έχουμε φτάσει να γιορτάζουμε 9 χρόνια ανελλιπώς αυτές τις γιορτές με ένα ιδιαίτερο
χρώμα στην Ερμιονίδα…
