… «η Φύση μπορεί να αλλάξει το σύμπαν και ο Λαός την εξουσία»…
===================================================================================================================================================================
https://marxismos.com/idees-karl-marx/
Θεωρία - Ιστορία
Οι ιδέες του
Καρλ Μαρξ
Το ενδιαφέρον για τη μαρξιστική θεωρία είναι διεθνώς εξαιρετικά αυξημένο.
Στο ακόλουθο κείμενο, ο επαναστάτης πολιτικός και
συγγραφέας, Άλαν Γουντς συνοψίζει τις βασικές ιδέες του Καρλ Μαρξ και εξηγεί
αναλυτικά γιατί είναι σήμερα επίκαιρες όσο ποτέ άλλοτε.
26/10/2017
Κοινοποιήστε
Έχουν συμπληρωθεί 130 χρόνια από το θάνατο του Καρλ Μαρξ. Γιατί θα έπρεπε να τιμήσουμε σήμερα τη μνήμη ενός άντρα ο οποίος πέθανε το 1883;
Στις αρχές της
δεκαετίας του 1960, ο τότε πρωθυπουργός των Εργατικών, Χάρολντ Ουίλσον (1),
διακήρυξε ότι «δεν πρέπει να ψάχνουμε για λύσεις στο κοιμητήριο Χάιγκεϊτ» (2). Ποιος
μπορεί να διαφωνήσει ως προς αυτό; Στο προαναφερθέν κοιμητήριο μπορεί κανείς να
βρει μονάχα φθαρμένα οστά και σκόνη κι ένα μάλλον άσχημο, πέτρινο μνημείο.
Ωστόσο,
όταν μιλάμε για την επικαιρότητα του Καρλ Μαρξ σήμερα, αναφερόμαστε όχι σε
κοιμητήρια αλλά σε ιδέες οι οποίες έχουν αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου και
έχουν πλέον επιβεβαιωθεί, κάτι που ακόμα και κάποιοι από τους εχθρούς του
μαρξισμού έχουν απρόθυμα υποχρεωθεί να παραδεχθούν. Η οικονομική κατάρρευση του
2008 έδειξε ποιος ήταν παρωχημένος, και αυτός σίγουρα δεν ήταν ο Καρλ Μαρξ.
Επί
δεκαετίες, οι οικονομολόγοι επαναλάμβαναν ακούραστα ότι οι προβλέψεις του Μαρξ
σχετικά με μια οικονομική ύφεση ήταν εντελώς ξεπερασμένες. Θεωρούνταν ιδέες του
19ου αιώνα και όσοι τις υπερασπίζονταν, απορρίπτονταν ως απελπισμένοι
δογματιστές. Ωστόσο, σήμερα αποκαλύπτεται ότι οι ιδέες των υπερασπιστών του
καπιταλισμού είναι εκείνες που πρέπει να πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων της
Ιστορίας, ενώ ο Μαρξ έχει πλήρως δικαιωθεί.
Όχι
πολύ καιρό πριν, ο Γκόρντον Μπράουν (3) ανακήρυξε με βεβαιότητα «το τέλος του
κύκλου ύφεσης και ανάκαμψης». Μετά την κατάρρευση του 2008, όμως, κατάπιε τη
γλώσσα του. Η κρίση του ευρώ έδειξε ότι η αστική τάξη δεν έχει ιδέα πώς να
επιλύσει τα προβλήματα της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Ιταλίας, τα οποία με
τη σειρά τους απειλούν το μέλλον του ευρωπαϊκού κοινού νομίσματος, όπως επίσης
και της ίδιας της Ε.Ε. Αυτό ενδεχομένως να αποτελέσει τον καταλύτη μιας
καινούργιας κατάρρευσης σε παγκόσμια κλίμακα, η οποία μπορεί να είναι ακόμη πιο
βαθιά σε σχέση με την κρίση του 2008.
Ακόμη
και κάποιοι αστοί οικονομολόγοι έχουν αναγκαστεί να αποδεχτούν αυτό που όλο και
περισσότερο καθίσταται οφθαλμοφανές: ότι ο καπιταλισμός φέρει μέσα του τους
σπόρους της ίδιας του της καταστροφής· ότι είναι ένα αναρχικό και χαοτικό
σύστημα, το οποίο χαρακτηρίζεται από περιοδικές κρίσεις, οι οποίες οδηγούν στην
έκρηξη της ανεργίας και σε πολιτική και κοινωνική αστάθεια.
Το
πρόβλημα με τη σημερινή κρίση είναι ότι δεν περίμεναν να συμβεί. Μέχρι
πρόσφατα, η πλειονότητα των αστών οικονομολόγων θεωρούσε ότι η αγορά, εάν
αφηνόταν ελεύθερη, θα ήταν ικανή να επιλύσει όλα τα προβλήματά της,
εξισορροπώντας ως διά μαγείας την προσφορά και τη ζήτηση (Θεωρία της
αποτελεσματικής αγοράς), αποτρέποντας έτσι μια επανάληψη του Κραχ του 1929 και
της επακόλουθης παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης.
H
πρόβλεψη του Μαρξ σχετικά με την κρίση υπερπαραγωγής είχε πεταχτεί στο καλάθι
των αχρήστων της Ιστορίας. Όσοι συνέχιζαν να ενστερνίζονται τη θέση του Μαρξ,
ότι δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα χαρακτηρίζεται από άλυτες αντιφάσεις και
εμπεριέχει τους σπόρους της ίδιας του της καταστροφής, θεωρούνταν, απλούστατα,
παλαβοί. Δεν απέδειξε η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης την αποτυχία του
κομμουνισμού; Δεν τερματίστηκε η Ιστορία με το θρίαμβο του καπιταλισμού ως του
μοναδικού εφικτού κοινωνικο-οικονομικού συστήματος;
Ωστόσο,
σε διάστημα 20 ετών (όχι μεγάλη περίοδος στην κλίμακα της ανθρώπινης
κοινωνίας), ο τροχός της Ιστορίας έχει γυρίσει 180 μοίρες. Τώρα, οι πάλαι ποτέ
επικριτές του Μαρξ και του μαρξισμού «σφυρίζουν» έναν πολύ διαφορετικό σκοπό.
Ξαφνικά, οι οικονομικές θεωρίες του Καρλ Μαρξ λαμβάνονται πράγματι στα σοβαρά.
Ένας αυξανόμενος αριθμός οικονομολόγων ανατρέχει στις σελίδες των γραπτών του
Μαρξ, ελπίζοντας να βρει μια εξήγηση για το τι έχει πάει στραβά.
Δεύτερες σκέψεις>>>>>>>>>
