Τα Ιουδαίο-Χριστιανικά δεδομένα
είναι λίγο-πολύ γνωστά: εκδιώκοντας τους «αμαρτήσαντες» Αδάμ και Εύα από την
ΕΔΕΜ ο Κύριος, σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, τους είπε καθαρά και ξάστερα
ότι: «…με τον ιδρώτα τους εφεξής θα μπορούν να κερδίζουν το…ψωμί τους!».
Η αποδοχή
της Βιβλικής αυτής θεώρησης της ΕΡΓΑΣΙΑΣ της αποδίδει το νόημα του
καταναγκασμού και της τιμωρίας. Σημειώστε την θέση του Αποστόλου Παύλου στην «Β
προς Θεσσαλονικείς επιστολή» του όπου σαφέστατα δηλώνει: «εις τις ου θέλει
εργάζεσθαι, μηδέ εσθιέτω…».
Μεγάλη η
απόσταση από τις Βιβλικές θέσεις της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης μέχρι τη
θέση του Καρλ Μαρξ ότι «Ο εργαζόμενος δε ζει μόνο με το ψωμί…»
Είναι
αλήθεια ότι το Προτεσταντικό δόγμα σκληρής εργασίας και αποταμίευσης μέρους του
μισθού αποτέλεσε για τον Μαξ Βέμπερ το θεμέλιο του Καπιταλισμού και συνεχίζει
να χαρακτηρίζει την στάση μας απέναντι στη δουλειά και στον ελεύθερο
χρόνο.
Οι άνθρωποι,
κατά κύριο λόγο οι κάτοικοι των Δυτικών κοινωνιών, δε βλέπουμε τη δουλειά
σαν…αγγαρεία αλλά, για να λέμε αλήθειες οπόταν μας δίνεται η ευκαιρία…το
ρίχνουμε και λίγο έξω υπογραμμίζοντας το μεγαλείο της απόλαυσης των διακοπών
μας!
Εδώ
χρειάζεται να γίνει αντιδιαστολή ανάμεσα στο ΧΘΕΣ και το γοργά επερχόμενο
ΑΥΡΙΟ καθώς με τα ‘ελαστικά ωράρια’, την εκπληκτική πρόοδο της
πληροφορικής και νέων τεχνολογιών της ψηφιακής εποχής αρχίζει να φαίνεται
περισσότερο ρεαλιστικό και πιθανό και λιγότερο ως φαντασίωση η προοπτική ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ
εργαζόμενος να πασχίζει να διαθέτει και λίγο χρόνο εργασίας ανάμεσα στα μεγάλα
διαλείμματα ελεύθερου και ανεπιθύμητης αεργίας.
Τώρα με την
απροσδόκητη λαίλαπα της πανδημίας του covid-19 που προκάλεσε διεθνώς
απίστευτη οικονομική ύφεση την οποία θα αρχίσουμε να βιώνουμε ως πραγματικότητα
ξεκινώντας το ερχόμενο φθινόπωρο, εκατοντάδες εκατομμύρια συνάνθρωποι θα
μείνουν ΧΩΡΙΣ εργασία, (πολλές θα είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες στην Ελλάδα)
όχι επειδή έτσι το θέλουν αλλά επειδή οι εργοδότες τους θα υποχρεωθούν να
τους…απολύσουν!...
Στη διάρκεια
της εφαρμογής πολιτικής lockdown στην Πατρίδα μας όπως και στις
περισσότερες οικονομικά αναπτυγμένες χώρες Δύσης και Άπω Ανατολής η «εργασία
από το σπίτι» με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας εξοικείωσε αμέτρητα
εκατομμύρια εργαζόμενους με τις νέες δομές εργασιακού περιβάλλοντος.
Στις
σύγχρονες κοινωνιολογικές και ψυχολογικές θεωρίες ολάκερη η έμφαση του
προβληματισμού μας επικεντρώνεται στον εντοπισμό των κινήτρων της εργασιακής
μας συμπεριφοράς, ως άτομα και ως ομάδες ατόμων, και στη συνέχεια στην ανάπτυξη
εκείνων των στοιχείων που θα βοηθήσουν τον εργαζόμενο ατομικά και την
απασχολούμενη ομάδα συλλογικά να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας λειτουργώντας
ΟΧΙ μέσα στα πλαίσια του φοβικού καταναγκασμού και της απειλητικής διάθεσης των
προϊσταμένων μας αλλά ΑΥΤΟΒΟΥΛΑ και ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ακριβώς επειδή αισθανόμαστε ότι η
δουλειά μας είναι η έμπρακτη έκφραση δυνατοτήτων, γνώσεων, δεξιοτήτων και των
ταλέντων μας…
Με άλλα λόγια, η δουλειά μας μπορεί να είναι πηγή άντλησης ικανοποίησης και όχι αγγαρεία!
