Ένα κρυμμένο ντοκουμέντο - εικόνα και φιλμ (όπως και πολλά άλλα....) με την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς....

 Είναι αυτοί οι ίδιοι ή απόγονοι τους, που προσπαθούν να διαγράψουν με κάθε τρόπο από την ιστορική μνήμη του Λαού μας,  για να μην περάσει στη συνείδηση των νέων γενεών  μας ...

Φύλακες τις ιστορικής μας κληρονομιάς γρηγορείτε...

STAM.DAM.D. 

ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δείτε στο βίντεο το σημαντικό ντοκουμέντο!

-> της "Φίνος Φίλμ".

Eleni Mytilinaki

12 Οκτωβρίου στις 7:46 μ.μ.  · 

 Ποιοι και πως διαγράφουν (προσπαθούν) την ιστορία. -> Διαβάστε αυτό το άρθρο του Άγγελου Μενδρινού και δείτε το μικρό κομμάτι του φίλμ που διασώθηκε, αξίζει τον κόπο: >>>>

Για 55 χρόνια ένα φιλμ – ντοκουμέντο διάρκειας έντεκα λεπτών εθεωρείτο χαμένο. Το σωστό είναι ότι ήταν κρυμμένο. Κι όμως, σε αυτό ήταν αποτυπωμένη μια σημαντική στιγμή της ελληνικής ιστορίας: Η απελευθέρωση της Αθήνας από τους Γερμανούς.

Ο Φιλιποίμην Φίνος, ο ιδρυτής της Finos Film, με την κάμερα στο χέρι εκείνο το πρωινό της 12ης Οκτωβρίου 1944 κατέγραφε μοναδικές στιγμές. Όχι, μόνο, τη χαρά του πλήθους, αλλά και τον τελευταίο Γερμανό που κατέβασε την σβάστκα από την Ακρόπολη! Ήθελε να ετοιμάσει ένα «ζουρνάλ» όπως λεγόντουσαν, τότε, τα «Επίκαιρα» που έδειχναν οι κινηματογράφοι στο διάλειμμα των ταινιών.

Ετοίμασε το φιλμάκι με σπικάζ και έξοχη, δική του, σκηνοθεσία και σκόπευε να το προωθήσει στους κινηματογράφους. Δεν πρόλαβε. Μεσολάβησαν τα Δεκεμβριανά κι η ταινία του κρίθηκε αντεθνική.

Λογικό.

Πως να δείξεις αντάρτες του ΕΛΑΣ να αποθεώνονται από το πλήθος;

Πως να δείξεις την Καισαριανή που οι συνεργάτες των Γερμανών σκότωσαν αθώους πολίτες, ανάμεσά τους και τον πατέρα του Φίνου;

Ε, όλα αυτά ήταν εξόχως αντεθνικά!

Το 1999 ο Ροβήρος Μανθούλης ανακάλυψε το φιλμ, το ενέταξε σε μια σειρά ντοκιμαντέρ για τον εμφύλιο που κι αυτή… καταχωνιάστηκε στις αποθήκες της ΕΡΤ.

Πλάνα από το φιλμάκι του Φίνου λεηλατήθηκαν από άλλους κινηματογραφιστές που αφαιρούσαν τα… αντεθνικά πλάνα κι έδειχναν αυτά που ξέρουμε. Τα «ιλιουστρασιόν». Τον Γεώργιο Παπανδρέου στην έπαρση της ελληνικής σημαίας και κάποιες κοπέλες του Λυκείου Ελληνίδων, να χαμογελούν στον κινηματογραφικό φακό.

Αξίζει να αφιερώσετε έντεκα λεπτά για να το δείτε. Όχι ως φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που με κίνδυνο της ζωής του, πριν καν φύγουν οι Γερμανοί γύριζε με μια κάμερα στην πόλη, αλλά και για να διαπιστώσετε ότι η εικόνα, η πραγματική εικόνα, ενοχλεί.

ΠΗΓΗ -> ΕΔΩ..