Από το αρχείο μας ...
Το τελευταίο αντίο στο φωτογράφο της Ερμιονίδας, των παιδικών μας χρόνων, των ονείρων μας, των φιλοδοξιών μας και των ερώτων μας ...
διαβάστε ακόμα εδώ >>>https://kamizis.blogspot.com/2021/02/12.
Την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2009 σε ηλικία 82 χρονών έφυγε από κοντά μας ο φωτογράφος της Ερμιονίδας, των παιδικών μας χρόνων, των ονείρων μας, των φιλοδοξιών μας και των ερώτων μας, Στέφος Αλεξανδρίδης.
Πολλοί Ερμιονιδείς πέρασαν απέναντι στο νησί των Σπετσών που ήταν η ιδιαιτέρα του πατρίδα, να τον συνοδέψουν στην τελευταία του κατοικία και να του πουν το τελευταίο αντίο.
Ο Δήμος Κρανιδίου σε ένδειξη πένθους ανέβαλε την καθιερωμένη γιορτή για τα Κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα στην θέση των μύλων.
Ο Στέφος Αλεξανδρίδης γιός της Μαρίας και του Αλέξανδρου, γεννήθηκε στις Σπέτσες το 1926 και σε ηλικία 21 χρόνων δηλαδή το 1947 έβαλε υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος σε δημοτικές εκλογές του Δήμου Σπετσών. Οι συμπατριώτες του τον τίμησαν με την ανεπανάληπτη επιτυχία στην περιοχή μας (ανάλογα με τον αριθμό του εκλογικού σώματος) των επτακοσίων –πενήντα ψήφων.
Εξ’ αιτίας αυτής του της επιτυχίας κάποιο κοινωνικο πολιτικό γεγονός, αντίθετο με την αξιοπρέπεια και τις ηθικές αρχές του τον ανάγκασε το 1955, να εγκαταλείψει το νησί των Σπετσών αν και ήταν η ιδιαιτέρα του πατρίδα και να εγκατασταθεί στο Κρανίδι.
Η κύρια επαγγελματική του δραστηριότητα ήταν αυτή του φωτογράφου. Για μας τους Ερμιονιδείς έγινε εκείνα τα χρόνια ο φωτογράφος των ονείρων μας, των φιλοδοξιών μας και των ερώτων μας. Δηλαδή με λίγα λόγια είχε συνδέσει τον φωτογραφικό φακό του, με τη ζωή μας!!
Ήταν γόνος Μικρασιατικής οικογένειας. Και όπως όλοι οι Μικρασιάτες έτσι και αυτός ήταν ικανός να σπείρει σπόρο πάνω στα βράχια και να φυτρώσει!!
Ήταν από τους πρώτους επιχειρηματίες που πρόβαλλε ταινίες σε κινηματογραφικές αίθουσες αρχικά στις Σπέτσες και κατόπιν στο Κρανίδι και την Ερμιόνη. Στο Κρανίδι εγκατέστησε το πρώτο τυπογραφείο της Ερμιονίδας, κάνοντας παράλληλα με επιτυχία εμπόριο σε είδη τελετής γάμου και διακόσμησης.
Το μεγάλο του μεράκι όμως ήταν η φωτογραφία και αργότερα η βιντεοκάμερα την οποία δεν άφησε από τα χέρια του μέχρι το τέλος της ζωής του.
Οργάνωνε μέχρι πριν μερικά χρόνια με επιτυχία εκθέσεις ασπρόμαυρης φωτογραφίας στις Σπέτσες κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις της «Αρμάτας», στο Κρανίδι στον «Πολιτιστικό Αύγουστο» του Δήμου Κρανιδίου και στην Ερμιόνη το Πάσχα στην εορταστική εκδήλωση το «κάψιμο του Ιούδα».
Διαπνεόμενος από πολιτιστικά και κοινωνικά αισθήματα, έχει προσφέρει δωρεάν μεγεθυσμένες ασπρόμαυρες φωτογραφίες ανάλογα με την περίπτωση στα Λαογραφικά Μουσεία Κρανιδίου και Ερμιόνης, στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κρανιδίου και στο Κέντρο Υγείας.
Επίσης ήταν εμπνευστής και διοργανωτής της γιορτής της τουλίπας την άνοιξη στα Δίδυμα.
Με δική του πρόταση και δωρεά φωτογραφικού υλικού, απόκτησαν οι Δήμοι της Ερμιονίδας φωτογραφίες μουσειακής αξίας (για το Δήμο Ερμιόνης είναι κρίμα που τις έχει εκτεθειμένες στη φθορά του χρόνου και ορισμένες από αυτές εξαφανίστηκαν! ...)
Ακόμη είχε δημιουργήσει 1000 βιντεοκασέτες με παραδοσιακά και κοινωνικά θέματα και το όνειρό του ήταν, όταν η Ερμιονίδα αποκτήσει δικό της τηλεοπτικό σταθμό να τις αφιερώσει, για να τον βλέπουν οι Ερμιονιδείς και να τον θυμούνται.
Ακόμη είχε δημιουργήσει 1000 βιντεοκασέτες με παραδοσιακά και κοινωνικά θέματα και το όνειρό του ήταν, όταν η Ερμιονίδα αποκτήσει δικό της τηλεοπτικό σταθμό να τις αφιερώσει, για να τον βλέπουν οι Ερμιονιδείς και να τον θυμούνται.
Με αυτό το δημοσιογραφικό αφιέρωμα θέλουμε να πούμε στο Στέφο το τελευταίο αντίο, καλό να είναι το ουράνιο ταξίδι του...
Φώτο Σταματης Δαμαλίτης: 1) Στο λιμάνι της Ερμιόνης τελευταία αποκριά κατά την παρέλαση του καρναβαλιού πριν μερικά χρόνια.
2) Στο Δημαρχείο Ερμιόνης κατά την παρουσίαση της έκθεσης ασπρόμαυρων φωτογραφιών του.
3) Συνέντευξη του Στέφου Αλ. στον γράφοντα που δημοσιεύτικε στην καθημερινή εφημερίδα "ΑΡΓΟΛΙΔΑ" στις 22/12/2000
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου