Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...
ΚΛΙΚ ΣΤΗ ΦΩΤΟ -> Κεραυνός εν αιθρία ! - > Η αποστομωτική απάντηση της Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ναυπλίου ! ...

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2022

Ο καλος φίλος μας Γιώργος Τσατσαρός από τα Δίδυμα -> Σαν συμπλήρωμα στο κείμενο του Γιαννη Σπετσιώτη για τον Ανδρεα Καρκαβίτσα...

Έτσι συμπληρώνεται το παζλ της κάθε ιστορίας μας ...

Και έτσι εμπλουτίζεται η τοπική ιστορία και η λαογραφία…

=================================================================================================================================

 Αληθεια ψεμματα ...δεν γνωριζω. 

Παντως και αλλοι θυμουνται όπως  ο Προπαππος μου και η γιαγια μου (κορη του)  τους προλαβα εν ζωη... 


 «Λένε», ότι τις ναυτικές ιστορίες τις άκουγε όλες ο Ανδρεας Καρκαβιτσας στις ταβέρνες της Ύδρας. 

Συνταξιούχος πια (οι παλιοί Υδραίοι τον θυμοντουσαν να πηγαίνει στις ταβέρνες της Ύδρας και να πιάνει κουβέντα με τους ναυτικούς – γιά να του λένε ιστορίες θαλασσινές  (μου έλεγε η γιαγιά μου Μαρια  αλλα και ο πατέρας της Δημητριος Κοτσοβος) όταν τα καλοκαίρια φοιτητης εγω, για καλοκαιρινες διακοπες, πηγαίνοντας στο Σαλαντι για μπάνιο με τα ποδια, τους διαβαζα τα βραδυα τα «Λογια της Πλωρης»)  

Ποτέ μου δεν ένοιωσα την ανάγκη να το επιβεβαιώσω. Μου αρεσε πολύ αυτό το γεγονος ετσι όπως μου το περιέγραφαν.

Αφιερώνω σε όλους αυτούς ένα μέρος από το ποίημα του Κ. Ουρανη  σχετικο.

«Τα φορτηγά καράβια».

Τους ναυτικούς, τους γέρους συλλογίζομαι
που στα μεγάλα των χειμώνων βράδια
με υπομονή κι αγάπη για τα εγγόνια τους
είτε γι’ αυτούς μικρά φτιάχνουν καράβια.

Και δεν μπορούν πια να ταξιδέψουνε
μα κάθε μέρα ως το λιμάνι πάνε
κι άνεργοι, ανώφελοι και πένθιμοι
σαν κάτι τις να χάσανε κοιτάνε.

 Γιωργος Κων. Τσατσαρος  - από τα Διδυμα
=========================================================================================================================

Σημείωση: Αισθάνομαι ευτυχής, για τέτοιες «συνομιλίες» που δημοσιεύονται στο blog. Κάθε μία από αυτές, είναι μια ακόμα προσφορά του στην τοπική μας κοινωνία!

Αυτό άλλωστε, ήταν και παραμένει το όνειρό μου! Γιατί έτσι αυτός ο δημόσιος χώρος, γίνεται ένα τραπέζι, - σκέψεων, διαλόγου και προβληματισμού …

ΣΤΑΜ.ΔΑΜ.Δ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: