Είναι πολύ δυνατό αίσθημα…

....αυτό, της αναγνώρισης των προσπαθειών του καθενός μας! 

Πολύ περισσότερο, όταν αυτές οι προσπάθειες αφορούν,
τα κοινά μας πράγματα, τις κοινές μας υποθέσεις… 

Αυτοί οι άνθρωποι και συμπολίτες μας που είναι δέκτες αυτής της αναγνώρισης ,
που συνοδεύεται από το αίσθημα της ευγνωμοσύνης, κ.α...
πρέπει να είναι πολύ υπερήφανοι και ηθικά ικανοποιημένοι!... 

Στις περισσότερες των περιπτώσεων, συνεχίζουν, 
βάζοντας τον πήχη, όλο και πιο ψηλά!

Έτσι προοδεύουν οι ανθρώπινες κοινωνίες και γράφουν 
χρυσές σελίδες ιστορίας! …

ΥΓ. Μετά από αυτές τις σκέψεις πηγαίνω ψυχικά γαλήνιος

στο κρεβάτι της Αιμοδιάλυσης (αιμοκάθαρσης) (ώρα 4.30 π.μ.)

Αντί για καλημέρα

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.