Ο Γεώργιος Τερτσέτης, πληρεξούσιος αντιπρόσωπος της Ζακύνθου «εις την εν Αθήναις Β´ των Ελλήνων Εθνικήν Συνελεύσιν» στον σύντομο λόγο που εκφώνησε στην ολομέλεια των πληρεξουσίων κατά την 33η Συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης στις 5 Οκτωβρίου 1864, ημέρα Δευτέρα, αμέσως μετά την ορκωμοσία, είπε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Κατά το έτος 1822 ένας Πελοποννήσιος γενναίος αγωνιστής γνωστός για την ανδρεία του και τα έργα του στις συμπλοκές με τους εχθρούς πήγε να εξομολογηθεί σε έναν πνευματικό για να μπορέσει να μεταλάβει.
Ο πνευματικός άκουσε όλα τα όσα του είπε ο αγωνιστής και μετά από βασανιστική σκέψη του είπε: - Παιδί μου, δεν μπορώ να σου επιτρέψω να μεταλάβεις, γιατί σκότωσες ανθρώπους.
Ο στρατιώτης στεναχωρήθηκε
πολύ και πήγε να πει το γεγονός στον Δεσπότη της περιοχής Μεθώνης. Ο Δεσπότης
με ενδιαφέρον τα άκουσε όλα αυτά και στο τέλος της συνομιλίας τού απαντά:
-
Έλα την
Κυριακή στη Λειτουργία μου…
Ο αγωνιστής υπάκουσε και πήγε.
Την ώρα της Θείας Κοινωνίας ο ίδιος ο Δεσπότης στην Ωραία Πύλη του Ιερού με το
δισκοπότηρο στα χέρια λέει στον αγωνιστή:
- «Λάβε το δισκοπότηρο στα χέρια σου και κοινωνήσου μόνος σου. Τα χέρια τα δικά σου είναι πιο άξια και καθαρά από τα δικά μου για να σε μεταλάβουν. Και συνέχισε: >>> Ημείς διά την ελευθερίαν της Πατρίδος και δόξαν Θεού πολεμούμεν με δεήσεις. Εσείς με τα στήθη σας και τους κινδύνους».
Θεωρώ, πως παρόμοια παραδείγματα – διδάγματα υψηλού
συμβολισμού από τους ταγούς, μικρούς και μεγάλους, της εκκλησίας μας, έχουμε
όλοι ανάγκη στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.
Γιάννης Σπετσιώτης
- Επίτιμος σχολικός σύμβουλος ειδικής αγωγής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου