Αντιπτέραρχος Ιπτάμενος
Επίτιμος Διοικητής Σχολής Ικάρων
Αφιερώνεται στους ένδοξους
αεροπόρους που έπεσαν την ώρα του καθήκοντος υπερασπίζοντας τον ουρανό της
Ελλάδας και με την θυσία τους ανέβασαν την πατρίδα μας ψηλά στο βάθρο της
ιστορικής δικαίωσης και παγκόσμιας αναγνώρισης.
Οι ιπτάμενοι της ΠΑ με ευγνωμοσύνη και
σεβασμό τιμούμε τους ηρωικούς συναδέλφους μας για την προσφορά τους και τις
παρακαταθήκες που μας άφησαν. Διατηρούμε τη θυσία τους ζωντανή ανάμνηση, φάρο
που καθοδηγεί τους νεότερους να εκτελούν το καθήκον τους με αυταπάρνηση,
να αγνοούν τον κίνδυνο και να νικούν τον φόβο.
Στο λεύκωμα Πεσόντων Αεροπόρων, σύμβολο
με ιδιαίτερη ιστορική αξία και ηθική βαρύτητα για την αεροπορική οικογένεια,
στη (σελίδα 150) αναφέρεται και η θυσία του αεροπόρου Σμηναγού Μιχάλη
Παπαμιχαήλ, τέκνου της Ερμιόνης, που άφησε την τελευταία του πνοή στα παγωμένα
νερά του Ευοικού, την 1 Νοε 1965.
Ως ελάχιστη ηθική υποχρέωση της
κοινωνίας και ιδιαίτερα του τόπου που γεννήθηκαν, είναι η διατήρηση της
μνήμης των πεσόντων στο βωμό τους καθήκοντος, με την κατασκευή ενός απλού
μνημείου. Τα μνημεία δεν είναι μαυσωλεία, δεν φοβίζουν τους περαστικούς, δεν
προσβάλουν το περιβάλλον. Είναι σημεία αναφοράς για τη μνήμη και
παρακαταθήκη των αρχών και αξιών που μας κληροδότησαν οι πεσόντες για την
πατρίδα.
Αφιερώνεται και στους
σημερινούς αεροπόρους (πολλοί εξ αυτών μαθητές μου), που με υψηλό αίσθημα
ευθύνης, προσηλωμένοι στο καθήκον, με την καθημερινή τους παρουσία στον ουρανό
του Αιγαίου είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για την ασφάλεια των Ελλήνων και την
εθνική μας αξιοπρέπεια.
Πετούν για την ιστορία της Ελλάδας που
την βλέπουν να απλώνεται μπροστά τους στο απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.
Πετούν για τις Ελληνίδες και τους
Ελληνες και είναι υπερήφανοι που τους εμπιστεύονται τα πανάκριβα αεροσκάφη.
Πετούν για τον γιατρό στο Καστελόριζο, για τον ψαρά στις Οινούσες, για την
δασκάλα στους Αρκιούς, για τον ιερέα στους Λειψούς.
Αψηφούν τον θάνατο, τον βλέπουν μπροστά
τους κατάματα παίζουν μαζί του και υποτιμούν περιφρονητικά τη
δύναμή του. Διακονούν την Αεροπορική ιδέα, επιτελούν το καθήκον τους με
ρομαντισμό και υψηλό αίσθημα ευθύνης. Είναι πιστοί στον όρκο τους και δεν τους
ενδιαφέρουν οι αμοιβές. Τους αρκεί η αγάπη και ο θαυμασμός του Ελληνικού λαού,
το περήφανο κοίταγμα στον ουρανό και το δάκρυ από την συγκίνηση.
Ο Καζαντζάκης γράφει:
" Η αξία του ανθρώπου είναι μονάχα τούτη: Να ζεί και να πεθαίνει παλληκαρήσια, να μη καταδέχεται αμοιβές και η βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει αμοιβή να μη του κόβει τα ύπατα, παρά να τον γεμίζει χαρά, υπερηφάνεια και ανδρεία."
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗΝ ΕΡΜΙΟΝΗ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ
ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΕΙΣ
 | ||||
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου