Κάτι αχνοφαίνεται κατά του βρόμικου διαδικτύου και των ανωνύμων ή ψευδωνύμων διαχειριστών του ...
Αρχίζουμε να μπαίνουμε στο δημόσιο διάλογο με σεβασμό στην άποψη του άλλου, συμφωνούμε ή διαφωνούμε …
STAM. DAM.D.
ΤΟΠΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παρατηρώ πως ένα προσωπικό προφίλ που δεν έχει πλήρη ευδιάκριτα στοιχεία του ιδιοκτήτη του, ονοματεπώνυμο και αναγνωριστική φωτογραφία προσώπου, καταπατά τον βασικό κανόνα ανθρώπινης διεπικοινωνίας, που βασίζεται στην αναγνωρισιμότητα κι εγκυρότητα της άμεσης επαφής. Ξεκινά δηλαδή με δόλο το έργο του...
Δέχομαι αρχικά μόνο αληθινά και πλήρη προσωπικά προφίλ, με πλήρες ονοματεπώνυμο. Όχι ομαδικά ή εταιρικά και κρατώ στη συνέχεια μόνο τα ενεργά σε δημόσιο διάλογο.
Καταργώ επίσης όσα αναδημοσιεύουν ψευδείς ειδήσεις, κάνουν προπαγάνδα κάθε είδους, ή έχουν μονοδιάστατη παρουσία, π.χ. διαφημίζουν το επάγγελμά τους. Θα έπρεπε να κάνουν χρήση σελίδας ή και ομάδας, αλλά όχι ατομικού, προσωπικού προφίλ σαν τον "Σουβλατζίδικο ο Μήτσος".
Όταν επιδίδεται σε προσωπική εξόντωση του "αντιπάλου" παραβιάζει τον πρώτο κανόνα του Δεκάλογου της ορθής επικοινωνίας, την αποφυγή της πόλωσης σε πρόσωπα, διαπραγμάτευση μόνο των στοιχείων του θέματος με επιχειρήματα:
Οι 10 πιο συνηθισμένες λογικές πλάνες στις διαδικτυακές συζητήσεις:
1) "Ad hominem" = κάποιος δεν επιτίθεται στο επιχείρημα με αντεπιχείρημα, δεν ανατρέπει τον αρχικό συλλογισμό αλλά καταφέρεται κατά του ατόμου που τον εμφάνισε, πιστεύοντας πως καταρρίπτοντας την "προσωπικότητα" του συνομιλητή, καταρρίπτεται κατά συνέπεια και ο συλλογισμός του!
Όταν υπογράφει "τοπικός δημοσιογράφος" πλαστογραφεί ασύστολα ρόλους που δεν κατέχει αλλά υποδύεται. Τι σημαίνει "τοπικός"; Τι σημαίνει "τοπικός γιατρός - φαρμακοποιός - δικηγόρος - συμβολαιογράφος - μηχανικός και πάει λέγοντας; Τι αλλάζει το "τοπικός" από το γενικός; Μήπως ο δηλών εσφαλμένα το "τοπικός" υποδηλώνει απλώς "τοπικός αλιεύς"; Κοινώς ψαράς;
Γιατί ο δημοσιογράφος πληροί συγκεκριμένα βιογραφικά δεδομένα, πλήρη Λυκειακή μόρφωση, επαγγελματική αναγνωρισμένη επιμόρφωση, συμμετοχή σε επαγγελματικό φορέα. Είτε "τοπικός" είτε "γενικός", διότι ποιοτική διαφορά δεν υφίσταται.
Δυστυχώς διαπιστώνω με λύπη μου πως με εφαλτήριο κίνητρο κάποια αμφίβολη εκδοτική ψηφιακή προσπάθεια (blog) τοπικού ενδιαφέροντος, με έντονα προσωπικά στοιχεία διεπικοινωνίας που σε τίποτα δεν αρμόζουν στο επαγγελματικό λειτούργημα δημοσιογράφου, γίνεται συστηματική παραβίαση των βασικών κανόνων ορθής επικοινωνίας μέσω διαδικτύου από ιδιώτη χρήστη, στο όνομα ενός λειτουργήματος, με σημαία το ψεύδος.
Ως δημοσιογράφος αρνούμαι να σιωπήσω και καταδικάζω δημοσίως αυτή την ανούσια πρακτική που εκθέτει τον ίδιο τον εκφραστή της.
Οι 10 πιο συνηθισμένες λογικές πλάνες στις διαδικτυακές συζητήσεις:
1) "Ad hominem" = κάποιος δεν επιτίθεται στο επιχείρημα με αντεπιχείρημα, δεν ανατρέπει τον αρχικό συλλογισμό αλλά καταφέρεται κατά του ατόμου που τον εμφάνισε, πιστεύοντας πως καταρρίπτοντας την "προσωπικότητα" του συνομιλητή, καταρρίπτεται κατά συνέπεια και ο συλλογισμός του!
2) "The straw man" = παραμορφώνεται το επιχείρημα του συνομιλητή, διαμορφώνεται έτσι ώστε να μπορεί να του γίνει επίθεση όχι σε ό,τι αυτός όντως είπε, αλλά σε αυτό που παρουσίασε ο πονηρός συνομιλητής για να τον ανατρέψει με δόλο.
3) "Προσφυγή στην αυθεντία" = δηλαδή να θεωρηθεί ένα επιχείρημα αληθινό μόνο επειδή διατυπώνεται από ένα έγκυρο, αναγνωρισμένο πρόσωπο. Κάτι που σαφέστατα ΔΕΝ ισχύει στην πανεπιστημιακή κοινότητα, διότι κάθε διατύπωση ελέγχεται άσχετα από το ποιος την παρουσιάζει.
4) "Ολισθηρή κλίση" = Πρόκειται για μια σταθερή κλίση στην καταστροφικότητα, διατυπώνεται με τον φόβο πως αν συμβεί κάτι που δεν θέλουμε να συμβεί, τότε θα συμβούν χειρότερα (αλλά απίθανα) πράγματα. Είναι μια στερεότυπη αντίληψη φοβικών ατόμων χωρίς τόλμη και κριτική σκέψη.
5) "Έκκληση στη δημοτικότητα" = Πιστέψτε στην αλήθεια ενός επιχειρήματος μόνο επειδή υπάρχουν πολλοί άλλοι άνθρωποι που το υποστηρίζουν. Δηλαδή όσο πιο πολλοί πιστεύουν σε κάτι, τόσο πιο πολύ αυτό το κάτι υπάρχει, όπως για παράδειγμα ο Θεός. Άσχετα αν συνυπάρχουν πάνω από 3.000 διαφορετικές θεϊκές οντότητες αντίπαλες μεταξύ τους, που έφερναν συνεχώς την ανθρωπότητα στο χείλος της αυτοκαταστροφής...
6) "Έκκληση στην άγνοια" = Είναι ο βλακώδης συλλογισμός πως κάτι που λέγεται ισχύει χωρίς κανένα επιχείρημα και οφείλει ο άλλος να αποδείξει με αντεπιχειρήματα πως δεν ισχύει. Δηλαδή σου λέει ένας: "υπάρχει Θεός, απόδειξέ μου εσύ πως δεν υπάρχει".
7) "Ψευδές δίλημμα, συλλογιστική παγίδα" = Να σε κάνουν να πιστέψεις ότι υπάρχουν μόνο δύο επιλογές ως απάντηση σε κάποιο ερώτημα, τύπου "άσπρο - μαύρο" αντίθετες μεταξύ τους, όταν στην πραγματικότητα υπάρχουν κι άλλες που σκόπιμα αγνοούνται, όπως τα χρώματα.
8 ) "Βιαστική γενίκευση" = Γίνεται όταν κάποιος καταλήγει σε συμπέρασμα βάσει μερικών ανεπαρκών στοιχείων. "Αφού σκοτώνονται κάποιοι αλεξιπτωτιστές, τα αλεξίπτωτα είναι εντελώς άχρηστα".
9) "Ψευδές μονοπάτι" = Γίνεται μετακίνηση του θέματος μιας συζήτησης σε άλλο άσχετο με το εν λόγω θέμα, αλλάζει μονοπάτι η συζήτηση σε άλλο θέμα, σε άλλη κατεύθυνση. "Το κυρίως θέμα δεν είναι η έλλειψη Παιδείας αλλά η Ραπ μουσική..."
10) «Έκκληση στην παράδοση» = Όταν προωθείται η πεποίθηση πως το παραδοσιακό είναι καλύτερο και δοκιμασμένο από την καινοτομία για ασιτεχνικά τεχνάσματα παραπληροφόρησης, (το λέω και στον εαυτό μου) για να αποφεύγουμε άστο απλό γεγονός ότι είναι προγενέστερο και γνωστό, ενώ το νέο άγνωστο κι επικίνδυνο (έρχεται σε αντίθεση με την «έκκληση στην καινοτομία»).
Να έχετε πάντα κατά νου όλα αυτά τα άστοχα, ερκοπους διαδικτυακούς καβγάδες!
Κρατάμε το επίπεδο διαλόγου υψηλό, τουλάχιστον στα μέτρα μας με καλή διάθεση αμοιβαίας διαπαιδαγώγισης, ακούμε και εκφέρουμε άποψη με σεβασμό στις απόψεις των άλλων, εφόσον σέβονται με τη σειρά τους τις δικές μας, χωρίς να τις πετσοκόβουν ή τραβολογούν στην Προκρούστεια κλίνη των στερεοτύπων τους!
Ευάγγελος Αλεξανδρής
Εκπαιδευτικός, Κοινωνιολόγος, Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου