Τραγούδι αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλα τα Ελληνόπουλα - επιστήμονες και μη, - που πήραν το δρόμο της ξενιτιάς για να βρουν την τύχη τους...

…κι’ ας ωρύονται κάποιοι επαρμένοι γονείς, όταν τους αποκαλούμε οικονομικούς μετανάστες, αφού εγκατάλειψαν την πατρίδα για να βρουν δουλειά στο εξωτερικό και ένα καλύτερο μεροκάματο…

Παίρνουν το πτυχίο τους και πηγαίνουν να  το δείξουν στους εργοδότες τους στο εξωτερικό, ενώ η Ελλάδα μας με τους φορολογούμενους πολίτες, έχουν πληρώσει να σπουδάσουν αυτά τα παιδιά...

Και εδώ στην Ελλάδα μας  όσοι μένουν για να σπουδάσουν ή να ψυχαγωγηθούν ή να μεταφερθούν για διάφορους λόγους, μπαίνουν στα τρένα του τρόμου με κίνδυνο τη ζωή τους!  - Η τραγωδία στα «Τέμπη» είναι οδυνηρό παράδειγμα, πόσο σεβόμαστε την ανθρώπινη ζωή  – ιδιαίτερα των νέων…

Επειδή εθνικές εκλογές έχουμε πολλοί από αυτούς τους γονείς αλλά και όλοι οι Έλληνες πολίτες πρέπει να προβληματιστούν και να ψηφήσουν συνειδητά και με το χέρι στην καρδιά, ποιοι πολιτικοί είναι υπεύθυνοι που με τις ανάλγητες πολιτικές τους δημιούργησαν αυτή την αιμορραγία στην ελληνική κοινωνία … 

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

=======================================================================================================================

Το τραγούδι μας ...

.. Και εσύ Ελένη και κάθε Ελένη ...

Στίχοι

Ζούμε σ' έναν κόσμο μαγικό

με φόντο την Ακρόπολη, το Λυκαβηττό

γεμάτα τα μπαλκόνια

πολιτικά αηδόνια

υποσχέσεις και αγάπες

και πολύχρωμα μπαλόνια

για ευτυχισμένα χρόνια

Κι εσύ Ελένη

και κάθε Ελένη

της επαρχίας, της

Αθήνας κοιμωμένη

και εσύ Ελένη

και κάθε Ελένη

της επαρχίας της

Αθήνας κοιμωμένη

Η ζωή σου, να το ξέρεις

είναι επικηρυγμένη

να πεθαίνεις για την Ελλάδα

είναι άλλο

κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει

>>>>

Και εσύ Ελένη

και κάθε Ελένη

της επαρχίας, της

Αθήνας κοιμωμένη 

Ζούμε σ'ένα κόσμο μαγικό

υποχθόνια δουλεύει

με μοναδικό σκοπό

να σε μπάσει στο παιχνίδι

τη ζωή σου πως θα φτιάξει

να σου τάξει, να σου τάξει

την ψυχή σου να ρημάξει

Κι όταν φτάσει να ελέγχει

της ελπίδας σου τον πόνο

δεν του φτάνει ετούτο μόνο

με γλυκόλογα σε παίρνει απ' το χέρι

σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη

Κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα

και σηκώνεις το ποτήρι

αρπάζει, κλέβει τ' όνειρό σου

και του κάνει χαρακίρι

Κι εσύ Ελένη

και κάθε Ελένη

της επαρχίας, της

Αθήνας κοιμωμένη

κι εσύ Ελένη

και κάθε Ελένη

της επαρχίας, της

Αθήνας κοιμωμένη

Κι εσύ Ελένη

και κάθε Ελένη

της επαρχίας, της

Αθήνας κοιμωμένη

Η ζωή σου, να το ξέρεις

είναι επκηρυγμένη

να πεθαίνεις για την Ελλάδα

είναι άλλο

κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει

Κι εσύ Ελένη

και κάθε Ελένη

της επαρχίας, της

Αθήνας κοιμωμένη

και εσύ Ελένη