Όταν φυτεύαμε τον κόμβο Κρανιδίου με τις νησίδες του…

Ήταν Σεπτέμβριος του 2011 με νεοσύστατο το Δήμο μας με άδειο το ταμείο, με τον Νόμο του «Καλλικράτη» διαρκώς να αλλάζει και χρέη πολλά(!) ->χρέη που κληρονομήσαμε κυρίως από τον πρώην Δήμο Ερμιόνης....

Ο πρώτος Δήμαρχος του ενιαίου Δήμου Ερμιονίδας Δημήτρης Καμιζής, διαπνεόμενος από ιδανικά και άλλες ηθικές  αρχές και αξίες(!) μας ενέπνευσε τον εθελοντισμό και εμείς ανταποκριθήκαμε... 

Στο αρχείο του   blog θα  βρείτε ένα φάκελο με όλες τις εθελοντικές δράσεις μας αυτή την εποχή.... 

Τότε, σε πολλούς δημότες  φούσκωναν τα στήθη τους γι’ αυτή την ευγενική δράση και από αγάπη για τον τόπο που μας γέννησε, προσφέρθηκαν εθελοντικά! 

Ενώ οι άλλοι, (πάντα υπάρχουν αυτοί...) έκαναν μπανιστήρι στις εργασίες μας, για να τις σχολιάσουν στη συνέχεια, με τη χυδαιότητα που τους διακατέχει …

Και ύστερα, παρεισφρήσαν οι παρτάκιδες που αρμέγουν το Δήμο και το δημοτικό κορβανά με κάθε τρόπο, περιμένοντας τους δωρητές και τους ευεργέτες να συμπληρώσουν το κενό. Φυσικά, ορισμένοι από αυτούς, έχουν τους δικούς τους λόγους και βλέψεις … γιατί τέτοια δώρα, έχουν και αντίδωρα…  

========================================================================================================================================================================

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ 

Φυτεύτηκαν τα παρτέρια (το κυκλικό και οι νησίδες) του κεντρικού κόμβου της Ερμιονίδας στη βόρεια είσοδο του Κρανιδίου.

 

Οι εθελοντές της ομάδας «Φροντίδα Οικισμών» του Δήμου Ερμιονίδας αλλά και προσωπικό επιχειρηματιών – των φυτώριων της περιοχής έδωσαν ευγενικά το εθελοντικό παρών τους!!! 

Σήμερα το πρωί οι εθελοντές της Ερμιονίδας γεμάτη αγωνία για την εξέλιξη του καιρού με τα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα (καταιγίδες κτλ) που εξέδιδαν τα μετεωρολογικά δελτία της ΕΜΥ προσήλθαν στο χώρο που είχαν αναγγελθεί οι εργασίες.

Ωστόσο ο καιρός συμμάχησε μαζί μας και παρά την βραδινή κακοκαιρία με βροχή είχαμε μια μικρή προσωρινή βελτίωση του καιρού.

«Τα ευλογημένα χέρια…»μακριά από «τα καταραμένα στόματα...» και αυτή τη φορά άρχισαν το έργο και σε λίγες ώρες το τοπίο άλλαξε εικόνα!

Αυτή βέβαια είναι η πρώτη φάση του έργου στη συνέχεια σας έχουμε και άλλες εκπλήξεις. 

Χιλιάδες φυτά φυτεύτηκαν και θα φυτευθούν στη συνέχεια και όλα αυτά προσφορά επιχειρηματιών που διατηρούν φυτώρια στην περιοχή και επιδίδονται στον καλλωπισμό διαφόρων χώρων. 

Στην πρόσκληση της πιο πάνω εθελοντικής ομάδας από τους πολλούς που προσκλήθηκαν – συλλογικούς φορείς, μαθητιώσα νεολαία, αιρετοί και άλλοι πολίτες, προσήλθαν οι ίδιοι οι γνωστοί… Παρήγορη ήταν η συμμετοχή μικρών παιδιών, ικανοποιητική συγκριτικά με τους μεγάλους τα οποία παιδιά εργάστηκαν με κέφι και μεράκι.

 

Από τους αιρετούς παραβρέθηκαν ο δήμαρχος που ήταν έκδηλη η υπερηφάνεια του για τους εθελοντές δημότες του, οι αντιδήμαρχοι Σταύρος Κούστας και Παντελής Κολυμπάδης, οι πρόεδροι των Κοινοτήτων Κρανιδίου και Πορτοχελίου κα Δ. Μονά και Κ. Κόκκαλης και  o κ.σ. Κοινότητας  Ερμιόνης Μιχάλης Δρουγκάνης.

Τα ονόματα των εθελοντών δεν τα αναφέρουμε κατόπιν επιθυμία τους. Αρκετά έχουν ακούσει από τα «καταραμένα στόματα...» δεν θέλουνε άλλα σχόλια μας είπαν... 

ΣΤΑΜ.  ΔΑΜΑΛΙΤΗΣ

========================================================================================================

«Hμουν και εγώ εκεί...»

Δεν είναι τόσο το αποτέλεσμα σκεφτόμαστε εχθές φυτεύοντας τα παρτέρια του κόμβου στην βόρεια είσοδο του Κρανιδίου.
Θα μπορούσαμε να πληρώναμε και εργάτες να έκαναν αυτή τη δουλειά, εάν είχαμε χρήματα…

Όμως, αυτές οι εικόνες που έχουμε δει σε άλλες εθελοντικές εξορμήσεις και είδαν και χθες τα μάτια μας κυρίως με τα μικρά παιδιά, είναι συγκλονιστικές!

Τα αισθήματα που δημιουργούνται μέσα μας και αντικατοπτρίζονται στα μάτια των παιδιών με το παράδειγμα και την καθοδήγηση των μεγάλων όταν δουλεύουμε όλοι μαζί,  πιστεύουμε δεν πληρώνονται και δεν αντικαθιστώνται με όλο το χρυσάφι του κόσμου… Είναι αυτά τα γλυκά αισθήματα που δημιουργούνται με τον  εθελοντισμό  και θα τα  ακολουθούν σε όλο το διάβα της ζωής τους!! Θα   αναδύονται γλυκά από μέσα τους  όταν περνούν  από αυτούς τους χώρους, με εικόνες που  θα  έρχονται στη θύμησή τους    από αυτά τα χρόνια και θα λένε, «ήμουν και εγώ εκεί...»

Τι λέτε αγαπητοί γονείς αυτό το μεγαλείο του εθελοντισμού μπορεί να το αντικαταστήσετε στα παιδιά σας με κάτι άλλο;;…

ΣΤΑΜ. ΔΑΜ.